حکام عربستانی درب خانه خدا را به روی ایرانیان بستند/ از میهمان‌نوازی «اعراب» تا میهمان‌کشی «آل سعود»

به گزارش گروه بینالملل دفاع پرس، یکی از صفات بسیار پسندیده و مکارم اخلاقی که اگر در هر فرد وجود داشته باشد، فضیلت بزرگی محسوب میشود، میهمانداری و میهمان دوستی است؛ این خصیصه از قرون متمادی در جوامع مختلف بشری وجود داشته است.

پذیرایی از میهمان باعث ایجاد انس و آشنایی بیشتر میشود و اقوامی که بهره بیشتری از این سجیه اخلاقی دارند، همواره به آن مباهات و افتخار می کنند.

میهماننوازی یکی از صفات برجسته اعراب در مناطق و اعصار گوناگون است. بگونهای که در گذشته حتی بعضی از طوایف عرب شبها آتش در صحرا روشن می کردند تا چنانچه غریبهای وارد منطقه آنها شد، آتش را ببیند و به مهمانی آنها برود.

حتی گفتهاند که پیش اعراب این رسم معمول بوده، یعنی کسانی که متمکن بودند محلّی را نزدیک خانههایشان بعنوان میهمان خانه میساختند تا در آنجا از افراد مختلف پذیرایی کنند.

همچنین گفته شدهاست که اعراب در سخاوت خیلی معروف هستند، مثلاً اگر میهمانی از جلوی منزل آنها رد شود بر آنها وارد نشود، خیلی ناراحت میشوند و دنبال میهمان میروند تا از او پذیرایی کنند.

شایان ذکر است که این خصلت پسندیده با ظهور دین اسلام در بین جوامع و پذیرش آن از طرف مردم بیش از پیش در جامعه اسلامی ثبت و جاودانی شد.

تا جایی که در منابع اسلامی روایات فراوانی در تشویق به این خصلت ارزنده اجتماعی موجود است. از سوی دیگر میهماننوازی سنت همه انبیاء بوده است، به ویژه حضرت ابراهیم(ع) که پدر میزبانان لقب یافته بود، در قرآن کریم یکی از داستانهای میهمان نوازی وی چنین بازگو شده است: «هل أتاک حدیث ضیف إبراهیم المکرمین إذ دخلوا علیه فقالوا سلاماً قال سلام قوم منکرون فراغ إلی أهله فجاء بعجل سمین» [الذاریات:26-24] آیا خبر مهمانهای بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است در آن زمان که بر او وارد شدند و گفتند سلام بر تو! گفت: سلام بر شما! مردمان ناآشنا و ناشناسی هستید. به دنبال آن پنهانی به سوی خانواده خود رفت و گوساله فربه ای را- که بریان کرده بودند، برای ایشان- آورد.

اما اگر این خصلت و خوی پسندیده انسانی را در بین خاندان آل سعود که هم عرب هستند و هم خود را خادم «الحرمین الشریفین» میدانند، مورد بحث و بررسی قرار دهیم به این نتیجه میرسیم که این خاندان در سرزمین وحی نه تنها بویی از میهمان نوازی اعراب جاهلی با آن جاهلیتشان نبردهاند بلکه میهمان کشی را نیز در این سرزمین ترویج کردهاند.

در ذیل به برخی از مصادیق میهمان کشی رژیم آل سعود طی سه دهه اخیر در سرزمین وحی جهت تایید و اطلاق این خصلت و لقب به آنها اشاره میشود که نظر شما را به آن جلب میکنیم:

** ماجرای گردن زده شدن شهید مروه ابوطالب یزدی در عربستان

سال 1322 شمسی یکی از این زائران ایرانی بیت اللهالحرام به نام ابوطالب یزدی میبدی جوان 22  پس از ماهها وارد مکه شد، اعمال حج را انجام داد و پس از وقوف در عرفات، مشعر، منی، رمی، قربانی و سرتراشیدن به مکه آمد تا باقی مانده اعمالش را که طواف، نماز طواف و سعی بود، انجام دهد. ابوطالب یزدی به دلیل خوردن غذای مسموم، در حال طواف حالش دگرگون شد. احساس کرد که ممکن است غذایی را که خورده است استفراغ کند، حوله اش را برابر دهانش گرفت. ناگاه چند مصری متعصب، او را دوره کرده گفتند که - نعوذ بالله ـ قاذورات (نجاسات)در حوله خود ریخته بوده تا آنها را به کعبه بماند! این افراد نزد قاضی شهادت دادند و قاضی هم حکم به زدن گردن این زائر ایرانی داد.

ابوطالب یزدی روز چهاردهم ذی حجه سال 1322، و بنا به گفته شماری از منابع، با حضور شاه سعودی، در مروه و جلوی چشمان هزاران حجاج از کشورهای مختلف، گردن زده شد. چنین خشونتی در حق یک زائر میهمان، آن هم در حرم امن الهی، جایی که حتی مشرکان قریش حرمتش را رعایت کرده و اسیر مسلمان خود را بیرون حرم گردن می زدند، امری شگفت بود. اما و مع الاسف این خشونتها ادامه یافت و رنگ و روی اسلام را در میان نامسلمانان خراب کرد.

ابوطالب یزدی(شهید مروه)

** حج خونین سال 66

در نهم مردادماه سال 1366 پس از پایان مراسم برائت از مشرکین که طبق روال هر ساله پس از انقلاب اسلامی ایران به صورت علنی در خیابانها اجرا می شد، نیروهای امنیتی سعودی بی مقدمه حجاج را با باتوم و گازهای اشک آور مورد حمله قرار دادند و آنها را به رگبار بستند.

با توجه به عظمت واقعه و میزان تلفات مردم عادی و بیدفاع و همچنین سوابق مراسم برائت از مشرکان که به آرامی برگزار شده بود، مرتکبان حادثه خود را مجبور به توضیح دیدند و حجاج را به اخلالگری و ایجاد آشوب متهم کردند.

بعد از این حادثه و بالا بودن میزان تلفات زائران که عمدتا از جانبازان و زنان بودند، دولت عربستان سعودی در واکنشی فرافکنانه حجاج ایرانی را متهم به اخلالگری و ایجاد آشوب کرد.

ادعای دیگر پلیس این بود که نیروها بههیچوجه برای مقابله با این اقدام حجاج ایرانی از اسلحه استفاده نکردند. مدعیاتی از این نوع بلافاصله بعد از انتشار عکسها و فیلمهای آن از سوی ناظران بیطرف، بیاعتبار عنوان شد.

حج خونین سال 1366

در بیانیه رسمی وزارت کشور سعودی در هشتم ذیحجه، آمار تلفات این حادثه 402 کشته اعلام شد که 275  نفر آنان ایرانی و نیمی از آنان زن بودند. آمار اعلام شده البته از سوی ایران مورد تایید واقع نشد و منابع ایرانی از کشته شدن 325 نفر با تفکیک 203 زن و 122 مرد خبر دادند.

در همین رابطه امام خمینی (ره) برای نشان دادن مظلومیت ملت ایران، آلسعود را جهت تصدی امور کعبه و حج بیلیاقت دانست و در پیامی که دهم مرداد 1366 مصادف با هفتم ذیحجه 1407 هجری قمری خطاب به نماینده خود و سرپرست حجاج ایرانی صادر کرد، اعلام کردند: «آنها به دست خود اسباب افتضاح و رسوایی خود را فراهم کردند… ما اگر میخواستیم به جهان اسلام ثابت کنیم که کعبهداران کنونی لیاقت میزبانی سربازان و مهمانان خدا را ندارند و جز تأمین آمریکا و اسرائیل و تقدیم منافع کشورشان به آنها کاری از دستشان بر نمیآید، به این خوبی نمیتوانستیم بیان کنیم… و به این اندازه که کارگزاران بیاراده حاکمیت سعودی در این قساوت و بیرحمی عمل کردند، موفق نمیشدیم.»

 حج خونین سال 1366
 

** حادثه تونل

یکی دیگر از مصادیق مهمان کشی آل سعود به سال 1369 بر میگردد؛ ماجرا از این قرار بود که در یکی از تونلهای مکه حدود سه هزار حاجی به دلیل ناتوانی مهندسان و عدم تعبیه سیستم تهویه در تونل و همچنین بسته شدن انتهای تونل به دلیل عبور هیئت وزیر کشور سعودی جان خود را بر اثر خفگی و فشار جمعیت از دست دادند که بیشتر آنها حجاج کشورهای مالزی، اندونزی و پاکستان بودند.

حادثه تونل

** ازدحام در پل جمرات

سال 1373 در پی ازدحام زائران در نزدکی پل جمرات در منا، 270 نفر از حجاج بیتالله الحرام جان خود را از دست دادند.

 در سال 1377 نیز در حادثهای مشابه دستکم 118 زائر در ازدحام پل جمرات جان خود را از دست دادند و 180 نفر هم زخمی شدند.

این حوادث هیچ کدام برای سعودیها تجربه نشد و بازهم حوادث مشابهی تکرار شد. سال 1378 هجوم و ازدحام جمعیت در نزدیکی پل جمرات زمانی که مردم در حال عبور از یک زیرگذر بودند 119 نفر را کشته شدند.

سال 1380 نیز هجوم و ازدحام جمعیت در نزدیکی پل جمرات منجر به کشته شدن 35 نفر از حجاج بیتالله الحرام شد.

سال 1381 دوباره این حادثه تکرار میشود و در پی فشار و ازدحام در نزدیکی پل جمرات 14 نفر از حاجیان جان خود را از دست میدهند.

اما ماجرا به اینجا ختم نمیشود و مجددا در سال 1382 در نزدیکی پل جمرات در طول مراسم سنگ زدن به شیطان بر اثر ازدحام و فشار جمعیت 251  نفر از حجاج کشته میشوند.

بهمن ماه 1384 حدود 350 نفر نیز بر اثر هجوم مردم فشار جمعیت کشته و 600 نفر زخمی شدند که این بالاترین میزان طی سالهای قبل از آن بود.

** آتش سوزی در چادر حجاج

سوء مدیریت و بی تدبیری سعودیها سه بار موجب آتش سوزی در چادرهای حجاج شده است. بار اول در سال 1376 در صحرای منا چادرهای حجاج آتش گرفت که در اثر این آتش سوزی 340 حاجی کشته و 1500 نفر نیز مجروح شدند.

بار دوم نیز در سال اخیر بود که چادرهای مخصوص اسکان حجاج در صحرای عرفات در مکه مکرمه طعمه حریق شد که تعدادی کشته و زخمی برجای گذاشت.

آتش سوزی در چادر حجاج

سومین بار هم امسال بود که چادرهای حجاج مصری طعمه حریق شدند، و شماری از حجاج زخمی و بی هوش شدند.

آتش سوزی در چادر حجاج مصری

** فرو ریختن هتل

هتلی در شهر مکه در سال 1385 که محل سکونت زائران آسیایی بود، فرو ریخت و در این حادثه 76 نفر از زائران جان خود را از دست دادند.

** سقوط جرثقیل

روز جمعه 20 شهریورماه امسال به دلیل سقوط یک دستگاه جرثقیل در محوطه «مسجدالحرام» 107 نفر از حجاج کشته شدند و 238 نفر مجروح شد که اکثر جانباختگان از اتباع کشورهای هند، پاکستان، اندونزی و کشورمان بودند.

                                                      حادثه جرثقیل

** فاجعه مصیبتبار منا

عید سعید قربان امسال هم، بنا به دلایلی از جمله بیمسئولیتی و بیبرنامگی مقامات سعودی در سازماندهی مناسک حج، عبور کاروان «محمد بن سلمان» جانشین ولیعهد و وزیر دفاع سعودی از مسیر مخصوص حجاج و بسته ماندن درهای ورود حاجیان، هزاران نفر از حجاج بیتاللهالحرام در صحرای منا دچار سانحه شدند و بسیاری از آنها جان خود را از دست دادند.

فاجعه منا

علاوه بر قتل و عام حجاج در عربستان بارها شاهد بیاحترامی به زائران بیتالله الحرام از سوی سعودیها هستیم، تا جاییکه در هشتم فرودینماه امسال افسران سعودی دو نوجوان 14 و 15 ساله که پس از انجام حج عمره در حال بازگشت به ایران بودند، در فرودگاه جده مورد تعرض قرار دادند که این اقدام غیر انسانی افسران سعودی نسبت به این دو نوجوان باعث شد تا دولت در یک تصمیم انقلابی و جدی حج عمره را تا اطلاع ثانویه تعطیل اعلام کند.

بر اساس مصادیقی که ذکر آن گذشت، نتیجه میگیریم که اتفاقات متنوعی که از دهه 60 تاکنون در برگزاری مناسک حج از سوی خاندان آل سعود رخ داده، نشان میدهد، این حوادث یا سهوی است یا عمدی!، پس اگر این اتفاق سهوی باشد، باید تاسف خورد، چون کشوری که خود را «خادم الحرمین الشریفین» میداند، نمیتواند امنیت حجاج بیتالله الحرام را فراهم کند و اگر هم عمدی باشد این موضوع، موضوع جدیدی نیست، چرا که جنایات آل سعود در طول سه دهه اخیر نشان میدهد آنها در میهمان کشی و زائر کشی ید طولانی دارند.

امسال نیز حکام عربستانی در اقدامی قابل تامل، درب خانه خدا را به روی ایرانیان بستند. علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که مسئول پیگیری این موضوع بود اعلام کرد: قرار بود تا امروز یکشنبه (9 خرداد 1395) صبر کنیم و اگر مقامات عربستان نکاتی که موردتوجه ما بود پاسخ دادند بحث حج امسال را دنبال کنیم اما با توجه به نوع برخورد و گفتارمقامات عربستانی که در دو دور مذاکرات با هیات ایرانی داشتند و ایجاد موانع و کارشکنی ها، عملا انجام فریضه حج امکان پذیر نیست.