به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، شهید «حسن ابوالقاسمی نجف‌آبادی» در اسفند ماه ۱۳۴۶، در شهر نجف‌آباد پابه عرصه وجود نهاد. وی بعد از مدتی به همراه خانواده عازم قم شد. او بعد از اتمام تحصیلات مقطع راهنمایی وارد دروس دبیرستانی شد و درضمن تحصیلات وظیفه خود را چنین دانست که به جبهه برود. این شهید با دیدن دوره امدادگری از نجف‌آباد عازم جبهه حق علیه باطل شد و در مرحله دوم نیز از شیراز عازم جبهه گردید، اما در نهایت در بهداری لشگر علی ابن ابیطالب (ع) قم مشغول فعالیت شد.
وی سرانجام درعملیات غرورآفرین والفجر ۸ در سال ۱۳۶۴ به شهادت رسید. مزار این شهید والامقام در گلزار شهدای علی‌بن‌جعفر (ع) قم است.
وصیت‌نامه حسن ابوالقاسمی نجف‌آبادی
«بنام خدا
به نام کسی که همه چیزم از اوست. زندگی و زنده ماندن و ستارگان آسمان و زمین و تمام موجودات از آن اوست.
درحدود پنج سال از جنگ تحمیلی ایران و عراق می‌گذرد و در این مدت طولانی که در دو جبهه بودم هم در سنگر مدرسه و هم در سنگر جبهه جنگ مقابل دشمن، شهید نشدم. بهترین دوستان و بهترین رفقای هم‌سنگر و هم‌محله‌ام به شهادت رسیدند. ما از قافله شهدا عقب ماندیم. در من شکی نیست که تا به حال لیاقت شهادت را نداشتم؛ چون انسان شهید می‌شود و مورد قبول خداوند قرار می‌گیرد، نه این‌که بخاطر اموال و نظر مورد قبول مردم.
خدایا زبانم را در راستگویی مثل زبان ابوذر، اسلحه‌ام را تیزتر و کوبنده‌تر مثل شمشیر مالک اشتر، بر قلب صدام و ابرجنایتکاران و دشمن اسلام و استقامتم را در مقابل دشمن مانند میثم تمار قرار بده.
خدایا وظیفه هر فرد مسلمان است که در مقابل تجاوزات بیگانه که به کشور و دین ما کرده است دفاع کند و ما به امام خمینی آن هدایت کننده تمام مسلمین لبیک گفته و به مقابله با دشمن برخاستیم. امیدواریم که با اخلاص نیکو این سفر را ادامه دهیم و به پیروزی برسیم و دفاع کنیم و از آرمان اسلام دفاع کنیم. آن کربلای حسینی و پرچم توحید را بر مناره‌های حرم مطهر اباعبدالله‌الحسین (ع) بر افراشته کنیم.
خدایا پاسدار قرآنیم؛ چون فرمانده همان روح الله است. پاسدار قرآنیم؛ چون سربازی از دریای خروشان جندالله هستیم. پاسدار قرآنیم؛ چون ملتمان ملت اسلامی و الهی است.ای پدر و مادر مهربانم اگر من شهید شدم شما هیچ‌گونه نگرانی نداشته باشید و آن مقدار پولی که دارم برایم یک سال نماز قضا بدهید و دعا کنید که خدا این قربانی را از شما بپذیرد.
شما‌ای خواهران وبرادران؛ مانند زینب (س) و علی (ع) رفتار کنید و اگر شما خدای نکرده از من بدی و ناراحتی دیده‌اید به بزرگواری خودتان مرا ببخشید. من دیگر عرضی ندارم.
والسلام علیکم ورحمت الله وبرکاته»
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۹۱۱
