به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از تبریز، شهید «بیوک افروزنده بخشایش» بزرگمردی از خیل دلاورمردان عاشورایی است که برای دفاع از کیان میهن اسلامی، مسیر جهاد و شهادت را برگزید و جان شریف خود را در این راه فدا کرد.
وی اول فروردین 1347 در تبریز متولد شد؛ هنگامی که دانش آموز سال سوم متوسطه بود، به فرمان رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره)، همانند بسیاری از همسالانش برای مقابله با دشمن بعثی عازم جبهه‌های نبرد شد و 7 خرداد 1365 در «دزفول» به مقام رفیع شهادت نائل آمد.
این شهید والامقام در وصیتنامه پربار و پرمایه خود که چند ماهی قبل از شهادتش نگاشته شده، چنین آورده است:
بسم الله الرحمن الرحيم
«انا لله و انا الیه راجعون»؛ ما همه از پیش او آمده‌ایم و به سوی او خواهیم رفت.
سپاس و نیایش فقط لایق خدایی است که آفریننده‌ی تمام موجودات و آسمان‌ها و زمین است. خدایی که انسان را اشرف مخلوقات قرار داد و وسایل رفاه و آسایش را برای او به وجود آورد و هر موجود زنده و غیر زنده را برای آسایش انسان خلق کرد تا انسان با اعمال شایسته‌ی خود به بالاترین مقام جاودانی برسد و حتی از ملائک نیز بالاتر رود و یا با اعمال ناشایست و زشت خود از حیوانات و چهار پایان نیز پایین‌تر قرار گیرد.
خداوند برای هر موجودی حکمتی در آفرینش آن قرار داد و در میان نعمت‌هایش، نعمت بزرگی به ما ارزانی کرد که آن انقلاب اسلامی بود. حال که این نعمت بزرگ در اختیار مردم قرار دارد، وظیفه‌ی ما برای رسیدن به مقام والای انسانیت، شکرگزاری از نعمت‌های الهی، تابعیت انقلاب اسلامی و پیروی از آن می‌باشد. نعمت بزرگ دیگر امام امت و ولایت فقیه است. اکنون وظیفه‌ی ماست که با پیروی از این نعمات الهی، مشت محکم و کوبنده‌ای بر دهان شیاطین بزرگ و ستم‌کاران جهان بزنیم و در برافراشتن پرچم لااله‌الا‌الله در سرتاسر جهان کوشا باشیم. امروز بعضی از گروه مؤمنان در راه رسیدن به مقام والا و برتر به لقاءالله می‌پیوندند و هر چه به تعداد این شهدای اسلام افزوده می‌گردد، وظیفه‌ی ما نسبت به اسلام بیش‌تر و سنگین‌تر می‌شود. هر کس به وصیت شهدا عمل کند، همانا در آن جهان با آن شهید همراه خواهد بود و اگر اجرش کم‌تر باشد، نباید اندوهی داشته باشد. زیرا در آن دنیا شهدا برای وی طلب شفاعت از خداوند خواهند کرد و تا شفاعت ایشان قبول نشود، پا به بهشت نخواهند گذاشت. پس چه بهتر که به وصیت شهیدان عمل کنیم و خون شهدا را پایمال نکنیم تا در آن دنیا از شفاعت آن‌ها بهره‌مند شویم.
پدر بزرگوارم! امیدوارم مرا حلال کنی. شما در طول این مدت که مرا بزرگ کردی و به این سن رساندی، زحمت فراوانی برایم کشیدی، شما برای من یک پدر واقعی بودید و همواره مرا دعوت به علم آموزی می‌کردید. من در طول زندگانی‌ام نتوانستم خدمتی برای شما انجام دهم. آرزوی شما این بود که من بزرگ شوم و به جامعه خدمت کنم، ولی قبل از این که دین خود را به شما ادا کنم، به لقاءالله پیوستم. امیدوارم بعد از شهادت من گریه و ناله نکنید. زیرا منافق و دشمن از ناله‌ی شما خوشحال می‌شود. اگر چه گریه بر شهید ثواب دارد، اما نباید به قدری باشد که دشمن را خوشحال کند. پدر جان! از شما می‌خواهم حسين‌وار در شهادت من استقامت داشته باشید که همانا خداوند با صابران است. از شما حلالیت می‌خواهم.
تو ای مادر عزیز! ای کسی که پیامبر فرمود: بهشت زیر پای مادران قرار دارد. می‌دانم در راه بزرگ کردن من چه زحماتی کشیده‌اید و به خاطر من شب‌ها بیدار مانده‌اید. حال که به جای خدمت به شما و جامعه راه شهدا را ادامه دادم و در راه دین خود و ادامه‌ی راه شهیدان به فیض شهادت رسیدم، از شما می‌خواهم که سر نمازهایتان دعا کنید تا خداوند قربانی شما را قبول نماید. زیرا با دعاهای شماست که رزمندگان اسلام در جبهه‌ها پیروز می‌شوند. مادر جان! خداوند به شما صبر عنایت فرماید. شما فرزندانی تربیت کردید که در راه دین خدا هم‌چون شهدای کربلا به شهادت رسیدند. درود خدا بر آن پدر و مادری که چنین فرزندانی تربیت کرده و تقدیم انقلاب نمودند. مادر جان! از شما می‌خواهم زینب‌وار و رقیه‌وار در شهادت فرزندانت صبر داشته باشی و موجبات شادی دشمنان اسلام را فراهم نسازی. از شما می‌خواهم که حلالم کنید و مرا عفو نمایید.
شما ای برادران عزیزم که نمی‌توانید به جبهه بیایید و در مقابل دشمن بجنگید! در سنگر مدرسه با سلاح قلم و ایمان علیه دشمن بزرگ یعنی بی‌سوادی مبارزه کنید. زیرا امام فرمود: «آمریکا با فرهنگ ما مخالف است.» درست است که من نتوانستم درس بخوانم و به جامعه‌ی خود خدمت کنم، ولی امیدوارم شما درستان را بخوانید. از شما می‌خواهم که راه شهدا را ادامه دهید و به وصیت شهدا عمل کنید و نیز مرا حلال نمایید.
در پایان از پدر بزرگوارم و مادر گرامی‌ام و تمام برادران و خواهران و دوستان و آشنایان و اعضای فامیل می‌خواهم که مرا حلال کنند. اگر به کسی مقروض هستم، از پدرم می‌خواهم که قرض مرا بپردازد و به دنیای دیگر وا مگذارد و اگر کسی به من مقروض است، آن را حلال می‌کنم. آخرین پیام من به امت اسلام این است که راه شهیدان را ادامه دهند و به بیانات امام گوش فرا داده و آن‌ها را اجرا کنند. دعا برای سلامتی و تعجیل در ظهور آقا امام زمان (عج) و سلامتی و طول عمر امام فراموش نشود. اگر جنازه‌ام پیدا شد، مرا در گلزار وادی رحمت دفن کنید.
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته
۱۳۶۴/۱۲/۲۷
انتهای پیام/
