مروری بر زندگی‌نامه شهید «ابراهیم خشنود»

«ابراهیم خشنود» در سال 1338 در شهرستان سلماس متولد شد و سرانجام در 21 آذر 1360 به شهادت رسید.
کد خبر: ۵۷۳۸۸۳
تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۴۰۱ - ۰۳:۳۸ - 18February 2023

مروری بر زندگینامه شهید «ابراهیم خشنود»

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ارومیه، شهید «ابراهیم خشنود» در 11 فروردین ماه سال 1338 در یک خانواده کم درآمد اما متدین و مذهبی در روستای تبت از توابع شهرستان سلماس به دنیا آمد.

وی تحصیلات دوره ابتدایی را تا کلاس پنجم در همان روستا گذراند اما به علت نبود امکانات آموزشی روستا برای ادامه تحصیل به شهر سلماس رفته و دوره راهنمایی و دبیرستان را در این شهر به پایان می رساند و در نهایت دیپلم خود را می گیرد.

در دوران به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی، ابراهیم دانش آموز بود و درس می خواند و در همین حین با توجه به وضعیت بحرانی منطقه و وجود اشرار و ضد انقلاب وی با سایر دوستانش در امر کمک رسانی به مردم ازجمله پخش نفت و آذوقه در بین مردم خصوصا اقشار محروم و کم درآمد فعالیت زیاد و مستمری داشت.

وی معتقد بود که فقط در حد مصرف روزانه خانواده بایستی صرفا مایحتاج زندگی خود را تهیه کند و مخالف احتکار در منزل بود و این کار را حرام می دانست.

ابراهیم با آنکه درس اش خوب بود علاقه فراوان به ادامه تحصیل و آموختن علم داشت، باتوجه به حضور اشرار احزاب منحله و شعله ور شدن آتش فتنه در منطقه و شروع جنگ تحمیلی از سوی رژیم بعثی به شدت برخود احساس تکلیف شرعی و دینی کرد و برای به ثمر رساندن اهداف انقلاب اسلامی در صف مجاهدان و مبارزان انقلاب قرار گرفت.

بدین ترتیب ابراهیم که خود را فدایی انقلاب و امام می دانست به عنوان یک بسیجی خودش را وقف جنگ و جبهه می کند.

شهید ابراهیم خشنود حساسیت ویژه ای به بیت المال و مسائل معنوی داشت و اطاعت از مافوق خود را پیروی از ولایت می دانست.

براساس این ویژگی اخلاقی او در مناطق عملیاتی در واحد تدارکات و پشتیبانی مشغول خدمت می شود.

به سبب احساس مسئولیتی که در این راستا برعهده داشت مسئولین مربوطه مانع رفتن او به خط مقدم می شوند و او از این قضیه بسیار ناراحت می شود و به خانواده اش گلایه می کند که مرا به خط مقدم جبهه ها اعزام نمی کنند.

اما به دلیل حساسیت کار آماد و تدارکات خودش را راضی می کند که در هرکجای جبهه و منطقه نیاز باشد خود را خادم جبهه و جنگ و رزمندگان کند.

ابراهیم دیدگاه های خاصی درمورد خانواده شهدا و شهادت داشت. او معتقد بود خانواده های شهدا باید به شهیدانشان افتخار کنند و به خانواده خود نیز توصیه می کرد: اگر من شهید شدم نباید برای من گریه کنید تا دشمن شاد نشود.

نحوه شهادت ابراهیم نیز اینگونه بود که وی با دو رزمنده دیگر در ماشین سپاه بود که اشرار مسلح در کمین با آرپی جی ماشینشان را هدف قرار داده و منفجر می کنند که سرانجام ابراهیم خشنود به همراه یک نفر دیگر به شهادت می رسد و نفر سوم نیز به شدت مجروح می شود.

سرانجام شهید ابراهیم خشنود در تاریخ 12 آذر 1360 در شهرستان سلماس به آرزوی خود که شهادت بود می رسد.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها