به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، «احمد نجفی» بازیگر فیلمهای سینمایی «پایان نامه» و «استرداد» در گفتوگویی اظهار داشت: این نگاه چرک و مندرس که در حال حاضر به شدت در سینمای کشور وجود دارد را از ببرند؛ تنها راه دستیابی به این اتفاق مهم نترسیدن دوستان است! بنده چند سالی است فریاد میزنم سینمای ملی ما کجاست؟ اما هیچ کس پاسخی به من نمیدهد! این سینمای ملی که بنده عرض میکنم شامل همه چیز میشود؛ از تاریخ انقلاب اسلامی و شخصیتهای بزرگ آن گرفته تا ۸ سال دفاع مقدس و سایر اتفاقات مهم و استراتژیک کشور!
نجفی با انتقاد شدید از تولیدات نازل سینمای ایران تصریح کرد: سالهای متمادی است که مدیران فرهنگی و سینمایی به ژانری بدساخت و بدشکل و بدنگاه به اسم و عنوان «سینمای اجتماعی» چسبیده اند که هیچ سنخیتی با اهداف و آرمانهای انقلاب اسلامی و حضرت امام (ره) ندارد. این سینما هیچ نگاه ملی که ارزشها را در بر داشته باشد با خود به همراه ندارد و عجیب است که کلیت سینما را به سیطره خود درآورده است!
این سینماگر متذکر شد: پرسش بنده از سیاست گذاران و مسئولان فرهنگی و سینمایی این است که جایگاه سینمای دفاع مقدس، سینمای انقلاب اسلامی و ارزشهایی که بسیاری از جوانان این مرز و بوم برای صیانت از آن از جان شان گذشتند کجاست؟ آیا مدیران فکر نمیکنند که وقت آن رسیده تا تحرک ویژه تری داشته باشند و بتوانند تحول اساسی در سینما به وجود آورند؟
وی تأکید کرد: ما در حوزه فرهنگ و هنر به ویژه سینما قصور فراوانی داشتیم و حالا در حال تاوان دادن همان قصور و اشتباهات مان هستیم! سینمای ملی باید بتواند در این دوره نیت و هدف ما را بروز دهد، اما متأسفانه هدف ما در سینما روشن نیست! متأسفانه مدیریت سینما آنچه را که خودش و خانواده اش و یا نزدیکانش دیده اند را به سینما تحمیل کرده! راویان سینما هم به دلیل کج خلقی و کج فکری نتوانستند کار چندانی بکنند.
تهیه کننده فیلم سینمایی «من یک ایرانی ام» با بیان اینکه وجود این همه رذایل اخلاقی در فیلمهای سینمایی باعث حیرت میشود تصریح کرد: این فیلمهایی که به جشنوارههای خارج از کشور دعوت میشوند و از غربیها جایزه میگیرند کدامند؟ آیا هدف ساخت این فیلمها به جز حضور سازندگان شان در فرش قرمز و یا گرفتن ویزا بوده؟ چرا ما باید اجازه دهیم این قبیل آثار به تولید برسند؟ چرا در سینمای ما باید مضامین مهوعی مانند مواد مخدر و عشقهای چندسویه و... به کرات یافت شود، اما در رابطه با ارزشهای دینی و انسانی و انقلابی کار درخوری نداشته باشیم؟
نجفی در پاسخ به این پرسش که به عقیده شما علت تضاد شدید میان حرفها و عملکرد مدیران سینمایی چیست اظهار داشت: آقای خزاعی دانش سینما دارد و تهیه کننده خوبی است، اما متأسفانه فشار و کم اهمیت جلوه دادن سینما از سمت کسانی که اکثریت سینما را در دست گرفته اند هر مدیری را منفعل میکند. ما باید ببینیم امروز سینما دست کیست؟ عملیات اجرایی سینما، سالنهای سینما، رسانههای عمومی و... در دست چه کسانی است؟ بنده معتقدم در این میان مدیران بلاتکلیف شده اند و راه خود را گم کرده اند!
این هنرمند پیشکسوت ادامه داد: از همین رو در این مقطع مهم و حساس تاریخی کشور ما نیازمند حضوری مدیری هستیم که بگوید من تنها به سمت سینمای ملی میروم و تنها از تولید فیلمهایی با رویکرد ملی حمایت میکنم. مدیر باید عنوان کند من تنها به فیلمهایی مجوز ساخت میدهم و از آنها حمایت میکنم که به جامعه امید و شگفتی بدهد! مدیر باید روی این حرفهای خود بایستد و از ساخت کمدیهای مبتذل و سخیف و فیلمهای سیاه تلخ اجتماعی ممانعت کند!
وی با تأکید بر اینکه من مدافع سینمای دستوری نیستم خاطرنشان کرد: امیدوارم این گونه برداشت نشود که من میگویم سینما باید لایحهای و دستوری شود، اما منظورم این است که چرا فیلمسازی حمایت و تشویق نمیشود تا کار انسانی و ارزشی و انقلابی تولید کند؟ چرا ما امروز در سینمای ایران تنوع ژانر نداریم؟ چرا مثلا اگر الآن بنده بخواهم به سینما بروم و فیلم ببینم یک اثر اکشن نداریم؟ آنچه مهم است اینکه مدیران سینمایی تدبیری اندیشه کنند تا کسانی که میخواهند سینما تماما سرشار از آثار مبتذل کمدی و فیلمهای سیاه نما باشد دستهای شان بیش از همیشه تهی بماند و نتوانند بیش از این سینما را به قهقرا ببرند.
نجفی در پایان این گفتوگو تأکید کرد: من معقدم در این زمان همه ما اعم از هنرمندان و رسانهها و هرآنکس که دلسوز سینما است باید مطالبه گری کامل از مدیران فرهنگی و سینمایی داشته باشیم. علاوه بر آن همه ما باید ترس و واهمه را کنار بگذاریم! خانه سینما خود من را زد، چون من فیلمی ساختم برای ایران! فیلمساز نباید بترسد. آیا ما سنتهای شیرین نداریم که فیلمسازان به سمت آن بروند؟ چرا سراغ آن نمیروند؟ چرا فیلمهای عاریه میسازند؟ فیلمساز باید ادبیات و فرهنگ و هنر و تاریخ را بشناسد و باید سینمای ملی هدفش باشد.
منبع: سینماپرس
انتهای پیام/ ۱۳۴