به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، «شمسی فضلالهی» بازیگر و صداپیشه پیشکسوت بهبهانه برگزاری نخستین جشنواره بینالمللی فیلم حوا با بیان اینکه خانواده اولین مکتب برای آموزش فرهنگ و در راستای تربیت است، اظهار داشت: من سال ۱۳۲۰ به دنیا آمدهام و با اینکه در خانواده فرهنگ را آموختهام، اما همواره خودم را در معرض آموختن قرار دادهام و در تمام مدت حضورم در رادیو همیشه از دیگران یادمیگرفتم، چراکه در دورانی که فعالیت داشتم در رادیو افرادی حضور داشتند که علم و دانش بسیاری در زمینه فرهنگ و هنر داشتند.
فضلالهی به برنامههای خانوادهمحور رادیویی خود اشاره کرد و با بیان اینکه سالها در رادیو فقط به فرهنگ نقاط مختلف کشور پرداختهایم، افزود: زندگی مردم در سراسر ایران و تنوع فرهنگی آن از تجربههایی است که ما در رادیو با آنها آشنا شدیم؛ فرهنگ مردم در شادی و تشکیل خانواده و مسائل مختلف آن بسیار زیبا و دارای نکات آموزنده است که این فرهنگها باید از طرق مختلف حفظ شوند.
این نویسنده و بازیگر سینما و تلویزیون تصریح کرد: حضور و آشنایی من در عرصه فرهنگ و هنر مربوط به دورانی میشود که برای آموزش تئاتر با گروه اسکویی آشنا شده بودم؛ البته این گروه به دلیل اینکه متاثر از شوروی بودند با محدودیتهایی روبه رو بودند که این مسائل دامنگیر هنرجویان هم میشد، اما با تمام این مسائل ما در دورانی وارد رادیو شدیم که مدیرانی بسیار سختگیر فعالیت میکردند و در آن ایام نمایشنامه مینوشتیم.
وی حفظ هویت فرهنگی کشورمان را ضروری دانست و در همین راستا به فعالیتهای خود پیرامون ادبیات کهن پرداخت و با بیان اینکه برای حفظ هویت باید به شاهنامه فردوسی برگردیم، گفت: برخی، چون آشنایی ندارند فکر میکنند شاهنامه صرفاً جنگ و درگیری است درحالی که این جنگ برای حفظ وطن بوده است، وطنی که من عاشق آن هستم و در دل این جنگ روایت شده است.
فضلالهی به ذکر خاطرهای پراخت و افزود: یک روز فردی از اقوام به من گفت قصد دارم سه کتاب شاهنامه را که از پدرم به میراث رسیده است بفروشم؛ حرف این پسر من را ناراحت کرد و همان موقع قصد کردم فضایی را برای شاهنامهخوانی فراهم کنم و به او گفتم من بخاطر حرف شما میخواهم مجدد شاهنامه را ترویج و تبلیغ کنم چراکه معتقدم این فرهنگ کشورمان است و باید حفظ و تبلیغ شود.
این نویسنده و بازیگر سینما و تلویزیون ادبیات کهن را هویت ایران دانست و تاکید کرد: شاهنامه فردوسی هویت ماست که باید حفظ شود درحالی که درباره این مسائل با بیمروتی برخورد میکنیم. در خانوادهها باید قصههای لطیف مولوی که محبت را درس میدهد پیوسته برای بچهها بازگو کرد و به سمت این هویت رفت.
فضلالهی درباره نقش سینما در معرفی ادبیات کهن گفت: ما باید این ادبیات را به هر شکلی که ممکن است بازگو کنیم؛ سینما و تلویزیون در دل فیلمها نکاتی را از آن بگویند، چون از شاهنامه و ادبیات کهن فیلم ساختن کار سخت و دشواری است مگر اینکه با تصویرسازی به آن اشاره کرد چراکه تولید چنین فیلمهایی امکانات زیاد میطلبد و اگر تنها نکات مثبت آن بازگو شود تاثیرگذار خواهد بود.
او به مجموعه «داستانهای مولوی» مرحوم علی حاتمی اشاره کرد و گفت: علی حاتمی در قصه پیر جنگی آنگاه که زندگی آن نوازنده پیر را روایت میکند که در دوران جوانی، دوستان فراوانی داشته، اما در پیری تنها و منزوی شده و به گورستانی پناه میبرد و خداوند فرستادهای را برای دلجویی از این پیر دلشکسته میفرستد، احساسات مخاطب را به قلیان میآورد؛ این هنر ادبیات کهن است که میتواند درس آموز و مورد استفاده خانواده باشد؛ لذا با اینکه ادبیات کهن امروزی که به زبان اکنون ما نیست بهخوبی میتوانیم آن را بازنگارش کنیم.
این نویسنده و بازیگر سینما و تلویزیون با تاکید براینکه به فرهنگ و هنر ایران افتخار میکنم، گفت: شاهدیم که آمریکاییها اذعان میکنند ما زراعت و حکومتداری را از تمدن ایران یاد گرفتهایم این عمق فرهنگی درحال فراموشی است و ما امروز هیچ حرفی از آن نمیگوییم و همه اینها دارای نکات اخلاقی و درسآموز است.
نخستین جشنواره بینالمللی فیلم حوا به همت بنیاد بینالمللی گوهرشاد و به دبیری مهدیه سادات محور ۱۶ تا ۲۳ تیر ماه سال جاری در سطح کشور و از ۲۰ تا ۲۳ در تهران برگزار خواهد شد. این رویداد محوریت موضوع زنان و خانواده را در دستور کار خود دارد و با همکاری مراکز و سازمانهای فرهنگی مختلف فعالیت خود را دنبال میکند.
منبع: سینماپرس
انتهای پیام/ ۱۳۴