به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «پیمان عباسی» فیلمنامه نویس در خصوص لزوم تنوع ژانر در سینمای کشور و عبور از دو ژانر «اجتماعی» و «کمدی» اظهار داشت: باعث تأسف است که کشورمان سرشار از اساطیر است، اما در مورد آن‌ها فیلم تولید نمی‌کنیم، این همه ادبیات غنی داریم، اما برای تولید فیلم از آن‌ها بی‌بهره مانده‌ایم و مدام در حال تکرار مکررات هستیم.
فیلمنامه نویس فیلم‌های سینمایی «مرد نقره‌ای» و «توفیق اجباری» افزود: بخش عمده بلا‌ها در کشور به خاطر معضلات اقتصادی است. اقتصاد ما درد دارد و از آنجا که هر تهیه کننده‌ای دنبال پول و فروش است در این اوضاع اقتصادی جرأت ریسک ندارد تا فیلم‌هایی در ژانر‌های متنوع به غیر از ژانر کمدی و اجتماعی تولید کند.
وی با بیان اینکه در حال حاضر ژانر وحشت دومین ژانر پر فروش و پر طرفدار در دنیا است اظهار داشت: بسیاری از تهیه کنندگان ما هم دوست دارند در این ژانر‌ها فیلم بسازند، اما به دلیل معضلات اقتصادی ریسک نمی‌کنند و سراغ همان فیلم‌های امتحان پس داده‌ای می‌روند که باب میل مردم است.
این سینماگر تصریح کرد: سینمای ما در حال حاضر تنها در ۳ حالت به سر می‌برد. یا شاهد تولید فیلم‌های کمدی هستیم، یا فیلم‌های دولتی که اغلب سراغ موضوعات حساس و استراتژیک می‌روند و یا برخی فیلمسازانی که شانس دارند و سرمایه گذار پولداری پیدا می‌کنند و گوش او را می‌برند تا فیلم‌های خاص هنری خودشان را بسازند.
عباس متذکر شد: آنچه امروز بیش از هر مسأله دیگری در سینما مهم است اینکه سینما فشل و پاهایش قطع شده است! ما فرصت‌های خوبی داریم برای فیلمسازی، اما مهمترین دردمان در سینما درد اقتصادی است و جرأت ریسک تهیه کنندگان به حداقل رسیده است.
فیلمنامه نویس فیلم‌های سینمایی «پرتقال خونی» و «زهر مار» خاطرنشان کرد: بدیهی است اگر فیلم‌های خوب در ژانر‌های متنوع تولید شوند مردم با جان و دل می‌روند و این فیلم‌ها را تماشا می‌کنند. چطور «اسکووید گیم» را اغلب مردم ایران دیدند و حتی در فلان بقالی فلان شهرستان دورافتاده صحبت آن بود؛ خوب قطعاً اگر فیلم ایرانی خوب هم تولید شود مردم می‌روند و می‌بینند.
وی با بیان اینکه مایه تأسف است که ما ادبیات کهن داریم، اما از آن برای بهره گیری تولیدات سینمایی در ژانر‌های متعدد مثل ژانر وحشت، تاریخی و... بهره گیری نمی‌کنیم تأکید کرد: تردید نکنید اگر شاهنامه ما دست آمریکایی‌ها بود تاکنون ده‌ها اثر برتر از «گیم آف ترونز» تولید کرده بودند. شاهنامه ما تجلی واقعی درام است، اما آن را نادیده گرفته و سراغش نمی‌رویم. این‌ها همه درد است و حیف و صد حیف که روی این قبیل آثار کار نمی‌کنیم. مدت‌ها است این پرسش برای من به وجود آمده که چرا در سینمای ایران راجع به تاریخ عظیم مان فیلم تولید نمی‌کنیم؟
عباسی در پایان این گفت‌وگو افزود: شاید باور نکنید من بار‌ها وقت گذاشتم و فیلمنامه‌های متعدد نوشتم، اما تهیه کننده‌ای پیدا نشد که آن‌ها را تولید کند و فیلمنامه‌ها مشغول خاک خوردن هستند. من یک قصه دست منوچهر زبردست دارم با عنوان «جن» که اگر ساخته شود بی نظیر است و می‌تواند بنیان گذار ژانر وحشت ناب در سینمای کشورمان شود، اما متأسفانه علیرغم آنکه بار‌ها تا آستانه پیش تولید هم رفته امکان ساختش هنوز فراهم نشده است.
منبع: سینماپرس
انتهای پیام/ ۱۳۴
