گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس ـ علی عبدالصمدی؛ محمود معظمی کارگردان نام آشنای تلویزیون است. اکثر آثار او ملودرامهای پلیسی هستند؛ اما فقط جنبههای جنایی، معمایی و هیجانی سوژه این کارگردان نیست. تمامی آثار او به لحاظ محتوایی و سوژه پردازی، درون مایه اطلاعاتی و امنیتی دارد. «محرمانه» که سریال این شبهای شبکه سوم سیماست هم از این قاعده مستثنی نیست.
مقابله با ربایش مغزهای متفکر کشورمان و مبارزه با آدم ربایان بینالمللی روی آبهای خلیج همیشگی فارس، گسترش دانش و صنایع پزشکی ایران در داخل و خارج از مرزهای کشور، مقابله با نفوذ صهیونیسم از اهم سوژههایی هستند که در «محرمانه» به آنها اشاره شده است. معظمی به همراه گروه فیلمسازش سعی داشته تلاش و اهتمام اندیشمندان حوزه علوم و نیز مامورین اطلاعات و امنیت کشور را هم سطح نشان دهد که البته این گونه نیز هست. یک عده از علوم و پیشرفت علمی کشور صیانت میکنند و عدهای دیگر مشغول پایش امنیت هستند.
تعدد لوکیشنهای ایرانی و خارجی از ویژگیهای این اثر است. از استانبول ترکیه گرفته تا آفریقا و ... در هر اپیزود از این سریال به نمایش گذاشته میشوند. حتی در برخی صحنهها تلآویو در داخل رژیم صهیونیستی نیز جزء لوکیشنهای کارگردان بوده است. با بذل عنایت به این نکته که قطعا لوکیشنهای مربوط به تلآویو در ایران فیلمبرداری شدهاند و تصاویر خارجی (منظور فضای باز، خیابان و... است) قطعا آرشیوی است، این پرسش در ذهن مخاطب ایجاد میشود که آیا سایر لوکیشنها (به استثنای استانبول ترکیه) آرشیوی هستند و یا شاید در درون خاک کشورمان به شکلی بازسازی شده اند؟
درج لوگوی سریال در گوشه تصویر نیز از نکات جالب و مبتکرانه است که حداقل کمتر چنین موارد در سینما یا تلویزیون دیده شده است؛ بهطور کلی، «محرمانه» سعی کرده است اهتمام و مجاهدت تلاشگران عرصه اطلاعاتی کشور و نیز فعالیت و پویش دانشمندان ایرانی در عرصه علوم به ویژه پزشکی را از لحاظ اهمیت یکسان نشان دهد و ضریب خطر و استراتژیک بودنشان را نیز مساوی قلمداد کند که البته اینگونه نیز هست.
ساختن و پرداختن به چنین موضوعاتی میتواند مخاطب عمومی را هرچه بیشتر با دستاوردهای علمی و پژوهشی کشور آشنا سازد.
تنها نقد و گوشزدی که به اینگونه سریالها و فیلمها وارد است، شعاری بودن برخی از آنهاست. کارگردانها، نویسندگان و سایر عوامل به نیت ساختن سریال یا فیلمی در راستای نمایش اقتدار نیروهای امنیتی دست به ساخت چنین آثار فاخری میزنند اما «شعارزدگی» پاشنه آشیل و نقطه ضعف اینگونه سریالها میتواند باشد. دوری از شعارزدگیهای رایج در سریالها میتواند باعث باورپذیرتر شدن اثر و نیز استقبال هر چه بیشتر نزد مخاطبین شود.
انتهای پیام/133