به گزارش گروه سایر رسانه های دفاعپرس،، غزه در خون و آتش است، کودکان مظلوم و بی پناهی که قربانی جنایتهای رژیم کودک کش صهیونیستی میشوند و خانوادههایی که به زور از خانه و کاشانه شان رانده میشوند تا رژیم غاصب به اهداف شوم خود دست یابد.
مجامع مختلفی درباره نقض حقوق بشر در غزه به وسیله رژیم صهیونیستی هشدار داده اند و گزارشگران خبری بسیاری با وجود تهدید جانشان به وسیله صهیونیستها لحظه به لحظه حال و روز غزه به ویژه در خون غلتیدن کودکان و پر پر جوانان این سرزمین را به دنیا مخابره میکنند، بلکه چیزی در درون دلهای سنگ شده به لرزش درآید.
رسانههای صهیونیستی سال هاست تلاش میکنند با تبلیغات سیاسی-رسانهای جای ظالم و مظلوم را عوض کنند و بر مبنای حقوق بشر غربی به سراغ نسل کشیهای بعدی بروند.
نقض صریح حقوق بشر
آنچه امروز در باریکه نوار غزه در فلسطین اشغالی در حال روی دادن است و بزرگنمایی و کوچک سازیهای رسانهای که از فاجعهای عظیم و غیر انسانی خبر میدهد، همان قصه پر غصهای است که حمله به نظامیان صهیونیستی که به کشتار مردم بی پناه روی آورده اند، نقض حقوق بشر مینامد؛ اما کودکان و نوزادانی که به دلیل حملات پی در پی موشکی رزیم صهیونیستی جان در بدن ندارند، انتقام به حق میخواند. همان باور غربی که حقوق بشر را از غزه تا تل آویو با استاندارهای دوگانه تعریف میکند.
رژیم غاصب صهیونیستی و حامیان غربی اش ارزشی برای ۲ میلیون ساکنان غیر نظامی غزه که بدون آب، برق، سوخت و دارو زیر حملات گسترده ارتش صهیونیستی قتل عام میشوند، قائل نیستند؛ اما برای نظامی غاصبی که در خواب غافلگیر میشود، معنای گستردهای در نظر میگیرند.
استاندارد دوگانه غرب آتش زدن کودک زنده فلسطینی را به جرم فلسطینی بودن مجاز میشمارد، اما نسبت به کوچکترین تعرضی به نظامیان ارتش متجاوز صهیونیستی آن هم کسانی که عامل کشتار مردم فلسطین هستند، هشدار میدهد.
فاجعه حقوق بشری در غزه
به باور کارشناسان، حمله زمینی نظامیان صهیونیستی به غزه فاجعهای انسانی رقم خواهد زد که در تاریخ تقابل فلسطین و رژیم صهیونیستی احتمالاً بیسابقه خواهد بود و معلوم نیست این فاجعه در کجای قانون و مقررات حقوق بشری دنیا گنجانده خواهد شد؟
فلسطینیان ساکن غزه برای چندمین بار خانه و کاشانه خود را از دست میدهند، در حالی که رژیم صهیونیستی در حملاتش به هیچیک از مقررات کنوانسیون ژنو پایبند نیست؛ غیرنظامیان، کودکان و زنان و حتی خبرنگاران در غزه قربانی میشوند؛ در حالی که حقوق بشر پشت مرزهای غزه متوقف شده است و کسی به سراغش نمیرود.
این جنایتها در حالی رخ میدهد که وزیران امور خارجه آمریکا، انگلستان و آلمان با سفر به سرزمینهای اشغالی همبستگی کامل خود را با جنایتکاران صهیونیستی اعلام و از آنها حمایت همه جانبه میکنند. دولت فرانسه نیز هر تظاهراتی به حمایت از حماس را ممنوع میکند تا مبادا به اصول و مبانی ارزشی حقوق بشر خدشهای وارد شود.
در این میان برای خالی نماندن عریضه، برخی دولتهای غربی به شکل محافظهکارانهای درباره خودداری از حمله به غیرنظامیان به رژیم صهیونیستی تذکر و برخی نهادهای حقوق بشری بینالمللی درباره احتمال فاجعه انسانی هشدار میدهند، اما هیچ اقدام عملی برای جلوگیری از رفتار غیرانسانی رژیم صهیونیستی علیه غزه انجام نمیشود و این رژیم آزادانه همه نوع جنایتی مرتکب میشود.
استانداردهای دوگانه حقوق بشر
وقتی دولتهای غربی حقوق بشر را ابزار بازی سیاسی در عرصه بینالملل میکنند، بیشترین لطمهها به حقوق بشر وارد میشود.
چنانچه گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در سرزمینهای اشغالی به الجزیره میگوید، خشونت علیه غیرنظامیان به نقطه بی بازگشتی رسیده است. ویرانی در غزه بی سابقه و خواستار باز شدن گذرگاههای بشردوستانه و مداخله بین المللی برای محافظت از غیرنظامیان غزه است.
حقوق بشر برای غربیها نه به معنای عام آن، بلکه به شکل گزینشی از اصول حقوق بشر کاربرد دارد. حقوق بشر مفهومی اصیل، ارزشمند و حقوقی است که به صورت جامع حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را دربر میگیرد.
این اصل ارزشمند و صلحساز ساخته دست بشر در مسیر تاریخ پر فراز و نشیب خود دچار تحولات و تحریفهایی شده است؛ شدت این تغییر و تحریفها به موازات استفاده ابزاری به حدی بوده که حقوق بشر در دهههای اخیر معنای درونی خود را تا حد زیادی از دست داده است و برخی کشورها تلاش کردهاند به شیوههای مختلف حداکثر بهره را از مفهوم حقوق بشر در عین کمترین الزام به اصول آن ببرند.
کشورهای غربی دیدگاه خاص و گزینشی خود را از حقوق بشر بهعنوان تنها دیدگاه مثبت و درست از این مفهوم قرار داده اند و تلاش میکنند آن را بر همه کشورهای جهان ورای تفاوتهای تاریخی، فرهنگی، مذهبی و ... تحمیل کنند.
همان دیدگاه خاصی که نقض حقوق بشر در غزه را پاسخ به حمله حماس عنوان و جای ناقض حقوق بشر با مورد ظلم را جابه جا میکند تا حقوق بشر از غزه تا تل آویو را به گونهای دلخواه نشان دهد.
منبع: راهبرد معاصر
انتهای پیام/ ۱۳۴