گروه حماسه و جهاد دفاعپرس ـ عبدالصمدی؛ سی مهر یادآور آغاز عملیات عاشورای ۴ در سال ۱۳۶۴ است. این عملیات در غرب دریاچهی ام النعاج و هورالهویزه صورت پذیرفت و منتهی به آزادسازی ۱۱۰ کیلومتر از منطقهی مذکور شد. در ساعت ۲:۳۰ بامداد سی مهر سال ۱۳۶۴ همزمان با میلاد با سعادت امام موسی کاظم علیه السلام این عملیات کلید خورد؛ از همین رو، رمز عملیات یا موسی الکاظم (ع) تعیین شد.
نیروهای ایرانی از سمت غرب دریاچه با در نظر گرفتن اصل غافلگیری دشمن حمله کردند. در رز نخست عملیات دو بار نیروهای دشمن قصد پاتک زدن داشتند که البته ناکام ماندند. در روز دوم عملیات نیز دشمن بعثی سه بار پاتک زد که در هر سه بار ناموفق ماند.
نکتهی مهم در این عملیات خیانت دو تن از سربازان بعثی به ارتش عراق و ارائهی کمکهای اطلاعاتی به نیروهای ایرانی بود که البته این امر بر حق بود نیروهای ایرانی و از سویی دیگر متزلزل بودن درونی ارتش عراق را هویدا میسازد. طی این عملیات ۱۱۰ کیلومتر از هورالهویزهی عراق، ۶۴ پایگاه نظامی، ۷ آبراه در غرب دریاچه، ۳ پاسگاه، ۳ کمین دشمن، ۲۷ فروند قایق و بلم، ۹۹ قبضه سلاح نیمه سنگین، ۱۰ قبضه ضد هوایی، ۴ قبضه خمپاره انداز، تعدادی آر پی جی و دوشکا به دست نیروهای ایرانی تصرف شد. ضمن این که دشمن ۴۱۶ کشته داشت و ۱۰۰ فروند قایق و بلم نیز از دشمن منهدم گردید.
این عملیات، همانگونه که فوقا ذکر شد، نمادی از قدرت نیروهای مسلمان، شیعه و معتقد ایرانی و تزلزل در درون ارتش بعثی عراق است. هوشیاری نیروهای ایرانی از طرفی و بر حق دانستن ایرانیان از سوی نیروهای اطلاعات عراقی از طرفی دیگر، عاشورای ۴ را تبدیل به نماد محق بودن نیروهای ایرانی در طول تاریخ دفاع مقدس کرده است؛ و این مصداق بارز آیه ۹ سورهی شریفهی یاسین است که میفرماید: وَ جَعَلْنَا مِن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدّاً وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لَا یُبْصِرُونَ
انتهای پیام/ 133