به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از اراک، شهید «محمد آبباز» در یکی از روستاهای اطراف خمین به نام آشمسیان در خانواده‌ای مذهبی و معتقد، دیده به جهان گشود تا در تاریخ ایران اسلامی‌بدرخشد و جزو سربازان اسلام باشد.
مروری بر زندگینامه شهید «محمد آبباز»
نام شهید را پدرش انتخاب کرد زیرا خیلی اسم محمد را دوست داشت و همیشه با نامش او را به دیگران معرفی می‌کرد و می‌گفت اسم پسرم، اسم پیامبر(ص) برگزیده و بزرگ خداوند است و می‌کوشید تا او را طبق الگوهای بزرگان ادب کند و در تربیتش می‌کوشید تا او را در مسیر اهل بیت(ص) قرار دهد. او در حوالی عید غدیر به دنیا آمد و در عید غدیر هم به شهادت رسید.
مادرش می‌گوید: «او عزّتی بود که خدا به ما عطا کرد؛ از زیبایی چیزی کم نداشت، سیمایی سفید داشت با چشمانی رنگی. با کار‌های خود به ما درس زیستن آموخت. من و پدرش سواد چندانی نداشتیم که به فرزندانمان بیاموزیم، ولی به آن‌ها آموختیم که با دیگران و به خصوص با معلمانشان، رفتار درستی داشته باشند و هیچ گاه به کسی بی ادبی نکنند تا کسی از آن‌ها گلایه و شکایتی نداشته باشد. او ما را خیلی به مسجد رفتن تشویق می‌کرد و اگر کاری داشتیم برای خانه و خانواده انجام می‌داد و می‌گفت این عبادت است و برای من می‌مانَد.»
خیلی به مادرش حساس بود و اگر جایی می‌رفت که دیر به دیر او را می‌دید بسیار دلتنگ می‌شد و گریه می‌کرد. دوران کودکی و نوجوانی‌اش را در دامان پر مهر پدر و مادر سپری کرد. در هفت سالگی به مدرسه رفت. همیشه درسش خوب بود و معلمان از دستش راضی بودند. اگر زنده بود و به درسش ادامه داده بود یکی از افتخارات کشور می‌شد، ولی نشد چرا که قرار بود با بذل جان شریفش، افتخار جهان اسلام و نامش این گونه در دل تاریخ ماندگار شود.
با تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و آغاز جنگ تحمیلی، در سپاه استخدام شد تا در این مرحله حساس برای دفاع از انقلاب و ایران قدمی بردارد. در جبهه بود که مادرش برای او به خواستگاری رفت و انگشتری را به نشان بردند تا محمد به مرخصی بیاید و آن‌ها را به ازدواج هم در بیاورند. وقتی هم که به مرخصی آمد، مردم روستا به او تبریک می‌گفتند در حالی که او خودش از این موضوع خبر نداشت.
شهید محمد آبباز در نهایت مظلومیت در پنجم مهر ماه سال 1360 در منطقه دارخوئین بر اثر اصابت گلوله بر بدنش به شهادت رسید و آسمانی و پیکر مطهرش در شهرستان خمین به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
