به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، واپسین روز‌های سال ۲۰۲۳ میلادی با رفتار تامل‌برانگیز آمریکا و تروئیکای اروپایی (انگلیس، آلمان و فرانسه) با محوریت اقدام علیه جمهوری اسلامی ایران گذشت. آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان در واکنش به گزارش اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته‌ای ایران که گفته بود ایران، تولید اورانیوم با خلوص ۶۰٪ را افزایش داده، بیانیه‌ای منتشر کردند.
این کشورها، با محکومیت آنچه «تشدید بی‌وقفه برنامه هسته‌ای ایران» می‌خواندند، ادعای قدیمی و واهی خود درباره «تلاش ایران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای» را تکرار کردند.
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در تازه‌ترین گزارش محرمانه‌اش برای کشور‌های عضو شورای حکام ادعا کرد که ایران از پایان ماه نوامبر تولید اورانیوم غنی‌شده با خلوص ۶۰ درصد در قالب هگزافلوراید را به حدود ۹ کیلوگرم در ماه، افزایش داده است. این در حالی است که «محمد اسلامی»، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران در واکنش به ابراز نگرانی‌های اخیر عنوان کرد که ما همان غنای ۶۰ درصد را تولید می‌کردیم؛ نه کاری را تغییر دادیم و نه ظرفیت جدیدی ایجاد کردیم.
«میخائیل اولیانوف»، نماینده فدراسیون روسیه در سازمان‌های بین‌المللی مستقر در وین در باب ادعا‌های ضد ایرانی غرب تاکید کرد: «اظهارات نمایندگان تروئیکای اروپایی مبنی بر عدم پایبندی ایران به برجام کاملاً ریاکارانه است، زیرا سند توافق شده در سال ۲۰۲۲ به وضوح پایبندی تهران در زمینه هسته‌ای را تایید کرده بود».
هم‌زمان با این تحولات، وزارت خزانه‌داری امریکا یک فرد و سه صرافی را با ادعاى تسهیل جریان کمک‌های مالی ایران به انصارالله یمن تحریم کرد. پیش از این نیز انگلیس با ادعا‌هایی درباره جنگ یمن، تحریم‌هایی را علیه ایران مطرح کرده بود. آمریکا و انگلیس همچنین ادعا‌هایی در باب پهپاد‌هایی که در دریای سرخ، ناوگان‌های اسرائیلی یا حامل کالای رژیم صهیونیستی را هدف گرفته‌اند، مطرح کرده و آن‌ها را به ایران نسبت دادند. مجموع رویکرد‌های غرب، به ویژه انگلیس و آمریکا در روز‌های پایانی سال ۲۰۲۳ میلادی از چند منظر قابل توجه و تأمل است؛
۱. بسیاری از کشور‌های اروپایی از جمله آلمان، انگلیس و فرانسه و نیز آمریکا و شخص جو بایدن در عرصه داخلی به رغم وعده‌های بسیارزیاد اقتصادی و اجتماعی، عملا نتوانسته‌اند کارنامه موفقی داشته باشند و میزان ریزش حمایت مردمی نشانگر افول موقعیت سیاسی ان‌ها است؛ به ویژه در کشور‌هایی همچون انگلیس و آمریکا که در آستانه انتخابات قرار دارند. غربی‌ها در سال ۲۰۲۳ تلاش بسیار داشتند تا جنگ اوکراین را به سکوی پرتاب و سپری برای ناکامی‌های داخلی خود تبدیل کنند؛ با این حال محاسبات‌شان با ده‌ها میلیارد دلار هزینه درست از آب درنیامد ودر آستانه سال نو میلادی شکستی سنگین در کارنامه اوکراین ثبت شد.
۲. تروئیکای اروپایی و آمریکا به رغم حمایت‌های تسلیحاتی، رسانه‌ای و اطلاعاتی گسترده از رژیم صهیونیستی نتوانسته اند ادعای اولیه خویش مبنی بر سرنگونی حماس و اشغال غزه را اجرایی سازند. این کشورها از یک سو اخلاق را در پیشگاه افکار عمومی جهان باخته‌اند و از سوی دیگر درمقام اجرای تعهدات‌شان به رژیم صهیونیستی نیز ناموفق عمل کرده اند. روند موجود می‌تواند تاثیرات مخربی بر حیات سیاسی افرادی همچون «اولاف شولتز»، صدراعظم آلمان، «امانول مکرون»، رئیس‌جمهور فرانسه، «ریشی سوناک»، نخست‌وزیر انگلیس و «جو بایدن»، رئیس‌جمهور امریکا داشته باشد. با توجه به این وضعیت، توسعه روزافزون کلید واژه‌هایی همچون «نگرانی از افزایش تلفات غیر نظامیان»، اعلام نارضایتی از «حملات کور تل آویو به غزه»، «تلاش برای افزایش ارسال کمک‌های بشر دوستانه» در سخنان این افراد، در چارچوب تلاش برای کاهش خشم افکار عمومی از همراهی غرب با جنایات رژیم صهیونیستی قابل ارزیابی است.
۳. آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها تلاش نمودند تا با ایجاد جو روانی با کلید واژه «تهدید تجارت دریایی» در دریای سرخ ائتلافی جهانی را علیه یمن ایجاد نمایند تا هم قدرت ائتلاف‌سازی جو بایدن را به نمایش بگذارند و هم به تعهد خود به صهیونیست‌ها عمل کرده باشند. به نوشته «رویترز»، جو بایدن امیدوار بود با راه‌اندازی یک نیروی دریایی جدید پاسخ بین‌المللی قاطعانه‌ای به حملات یمن علیه کشتی‌های اسرائیلی در دریای سرخ بدهد، اما بسیاری از متحدان آمریکا تمایلی ندارند به صورت علنی با آن مرتبط شوند. پنتاگون مدعی حضور ۲۰ کشور در این ائتلاف ادعایی بود، اما تقریباً نیمی از این ۲۰ کشور برای تأیید مشارکت‌شان در ائتلاف مذکور پا پیش نگذاشته‌اند و به آمریکا هم اجازه انجام این کار را نداده‌اند.
مجموع تحولات عرصه بین المللی در سال ۲۰۲۳ نشان دهنده این واقعیت است که امریکا و غرب به دلیل تنگنا‌های شدیدی که درابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی و امنیتی با آن روبرو شده اند به صورت اجتناب ناپذیر در روز‌های پایانی سال ۲۰۲۳، به‌جای ارائه دستاورد، به دستاوردسازی با تمرکز بر حوزه سیاست خارجی که به صورت مستقیم از سوی شهروندان قابل بررسی نیست، روی آورده‌اند.
منبع: نورنیوز
انتهای پیام/ ۱۳۴
