به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از استان خراسان رضوی، هفتمین روز از اسفند ۱۳۳۹ بود که عهد و پیمان بندگی مجتبی در محضر پروردگار عالم بسته شد و پیمانه حیاتش در روستای هفت‌خانه از توابع بخش خلیل آباد شهرستان کاشمر شکل گرفت.
با سپری شدن دوران کودکی، راهی گلستان علم و ادب در زادگاهش شد تا جان و دل را به نور معرفت آشنایی زند. وی پس از گذراندن دورۀ ابتدایی در زادگاهش، راهی شهر کاشمر شد و تحصیلات خود را تا اخذ مدرک دیپلم تجربی پی‌گرفت.
مجتبی هادوی که تحت تأثیر پرورش صحیح خانواده، مقیّد و معتقد به فرایض دینی و مذهبی پرورش یافته بود، با علاقه‌ای سرشار در جلسات مذهبی شرکت می‌کرد و سعی بر آن داشت تا با افراد مؤمن و مذهبی ارتباط برقرار کند.
به گاه روز‌های انقلاب، به خیل دوستداران صدیق امام راحل پیوست. اکثر کتاب‌هایی که ساواک ممنوع کرده بود را می‌خواند و خلاصه‌برداری می‌کرد. او از سال ۱۳۵۲ به مبارزه با رژیم پهلوی پرداخت و فعالیت‌های مبارزاتی منظم و مخفیانه‌ای انجام می‌داد که به غیر از یارانش هیچ کس از فعالیت‌های او اطلاع نداشت. وی گاهی شب تا صبح مخفیانه و در سرمای زمستان، از روستایی به روستای دیگر می‌رفت و اعلامیه‌های امام خمینی (ره) را پخش می‌کرد.
مجتبی از نظر سیاسی، از سطح آگاهی بالایی برخوردار بود و بخشی از این آگاهی را مدیون مطالعات وسیع و حضور در انجمن اسلامی دانش‌آموزان کاشمر بود. وی از آن جا که دارای روحیات جهادی بود، با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به جمع نیرو‌های جهاد پیوست و به عنوان مسئول تجهیز و توسعه قنوات، ضمن خدمت به روستائیان ستمدیده، فعّالیت‌های فرهنگی خود را در سطح چشمگیری دنبال نمود.
در روز‌های پرالتهاب جنگ تحمیلی، به منظور انجام خدمت سربازی پس از گذراندن دوره رزم مقدّماتی در پادگان آموزشی ۰۴ بیرجند، عازم منطقه عملیاتی شد. وی تا قبل از شهادت، توفیق ۱۴ ماه خدمت صادقانه در مقابله با خود فروختگان داخلی و عوامل ضد انقلاب در منطقه مریوان را داشت.
«مجتبی هادوی» سرانجام ۲۰ فروردین ۱۳۶۵ در یکی از مأموریت‌هایی که به همراه همرزمانش به منظور شناسایی دشمن شرکت داشت، در کمین ضدانقلاب قرار گرفت و هدف گلوله منافقین واقع شد. وی با بدنی زخمی حدود ۱۱ کیلومتر خود را به مواضع نیرو‌های خودی عقب کشاند، اما به دلیل خونریزی شدید، شهد شیرین شهادت را نوشید و نام خود را در دفتر مجاهدان پاک‌باخته‌ی حضرت حقّ ثبت کرد.
پیکر مطهر این شهید جهادگر پس از تشییع در گلزار شهدای آرامگاه شهید مدرس (ره) به خاک سپرده شد تا میعادگاه عاشقان حرّیت و آزادی باشد.
فرازی از وصیت‌نامه جهادگر شهید مجتبی هادوی:
مسئولیت خدایی بر دوشم سنگینی می‌کند و پیام خون شهیدان لحظه‌ای آرامم نمی‌گذارد دشمنان اسلام هجوم آورده‌اند همواره در سر نماز از خدا خواهان آن بودم که خداوند مرا در امتحاناتی که خودش برایم گذارده موفق گرداند.
اگر با ریختن خون ما مسلمین جهان از دست مستکبران آزاد می‌شوند و قوانین خدایی بر جامعه‌ها برقرار می‌شود چه باک که جان‌های ما فدای این راه شود.
انتهای پیام/
