رابطه ژاندارم و دژخیم/۳

فرزندان ایران، یار و همراه دیرین فرزندان فلسطین

رژیم شاه در حالی حامی شماره اول اسرائیل در غرب آسیا محسوب می‌شد که آحاد مردم ایران از همان روز‌های اول اشغالگری، حمایت خود را از فلسطین بدون ترس از سران پهلوی اعلام کردند و در صف اول میدان مبارزه با اسرائیل قرار گرفتند.
کد خبر: ۶۹۷۲۶۶
تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۴۰۳ - ۰۳:۲۵ - 16October 2024

گروه سیاسی دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ بوجود آمدن رژیم منحوس صهیونیستی و ریشه دواندن این علف هرز در سرزمینی که متعلق به آنها نبود وابسته به دلایل بسیاری است که باید مورد واکاوی قرار بگیرد. این رژیم توسط منشور استقلال اسرائیل در ۱۴ مه ۱۹۴۸ تاسیس و در ۱۱ مه ۱۹۴۹ از سوی ۱۶۵ کشور از ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل به رسمیت شناخته شد.

فرزندان ایران یار و همراه دیرین مبارزان فلسطین

ایران تحت سلطنت پهلوی، در اسفند ۱۳۲۸ علیرغم مخالفت عموم مردم و روحانیون و مجتهدین شاه معدوم رای به موجودیت اسرائیل به عنوان کشوری مستقل داد، سطح روابط شاه و اسرائیل به حدی بود که مقامات ایران نظیر بختیار با مقامات اسرائیلی نظیر موشه دایان در تهران و اسرائیل دیداری داشتند. نتیجه این دیدار‌ها ارتقای سطح روابط دیپلماتیک و آموزش ساواک توسط موساد در حوزه امنیتی و اطاعاتی بود.

مسلما حضور کشوری مسلمان و غیر عرب در غرب آسیا برای رژیم صهیونیستی که در حال جنگ با کشور‌های عربی و مسلمان بود امتیازی ویژه محسوب می‌شد، هر چه به سال‌های پایانی رژیم پهلوی نزدیک می‌شویم رابطه ایران و اسرائیل مستحکم‌تر می‌شود، رژیم صهیونیستی سرخوش از حمایت ایران و نفت‌های بادآورده‌ای که شاه در اختیارش می‌گذاشت همچنان به یکه تازی در سرزمین فلسطین مشغول بود.

اما پیروزی انقلاب اسلامی در اوج این رابطه دوستانه خواب خوش را از رژیم صهیونیستی گرفت و نام ایران کابوس ابدی اسرائیلی‌ها غاصب شد. به رسمیت شناختن اسرائیل پس گرفته و سفارت ایران در اسرائیل برای همیشه بسته شد. ننگ رابطه با اسرائیل که شاه معدوم به نام ایران ثبت کرد با اقدام شجاعانه امام خمینی (ره) مبنی بر اشغال‌گر بودن اسرائیل و غده سرطانی خواندن آن و حمایت همه جانبه از فلسطین این ننگ تطهیر شد. ایران پهلوی که زمانی یار و همراه اسرائیل بود با تبدیل شدن به ایران اسلامی به دشمن شماره یک اسرائیل تبدیل شد.

با این حال برای شناخت رابطه دقیق ایران و اسرائیل که نمی‌توان آن را نادیده گرفت باید به گذشته سفری کوتاه داشت. مطالعه تاریخ این رابطه نه تنها به شناخت چگونگی قدرت گرفتن اسرائیل کمک می‌کند بلکه به خیانت شاه پهلوی به مردم ایران و مسلمانان جهان بخصوص فلسطین کمک خواهد کرد. 

مردم ایران در کنار مردم فلسطین

مردم کرمانشاه و قصر شیرین مراکزی برای نام‌نویسی و اعزام نیرو به فلسطین دایر کردند و از همین پایگاه‌ها، نیرو‌هایی برای مبارزه با رژیم صهیونیستی اعزام شدند و در عین حال فعالیت‌های تجاری و اقتصادی خود را با یهودیان وابسته به رژیم صهیونیستی قطع کردند. از طرفی یهودیان کرمانشاه که از پشتیبانی رژیم پهلوی بهره می‌بردند، تبلیغات گسترده‌ای برای اسرائیل انجام می‌دادند؛ برگزاری جلسات و تشکیل محافل فرقه‌ای شبانه و برخی نمایش‌های توهین‌آمیز این جماعت، باعث نارضایتی شدید مردم و مقامات روحانی در کرمانشاه شده بود که در نهایت با مبارزات مردم کرمانشاه و مقابه با کارشکنی‌های یهودیان، این عده به اورشلیم رفتند. 

مردم همدان در ۱۳۴۶ پس از صدور اعلامیه ضد اسرائیلی امام خمینی (ره) مبنی بر حمایت از فلسطینیان، روحانیون در اعلامیه‌اى از مردم خواستند تا کمک‌هاى خود را به شماره حسابی که به همین منظور افتتاح شده بود واریز کنند. در مرحله بعد، کمک‌های مردم همدان مستقیما به فلسطین ارسال شد.

روحانیون تبریز نیز با صدور اعلامیه‌ای، برای حمایت از جنگ زدگان و آوارگان، از مردم تبریز دعوت کردند در این راه قدم بردارند. مقدار قابل توجهی پول از طرف مردم تبریز برای کمک به فلسطین و آوارگان کشور‌های عربی جمع‌آوری و ارسال شد. 

یهودیانی که تا سال ۱۳۴۶ در بازار خمین بسیار فعالیت داشتند سود درآمدهای‌شان صرف رژیم اشغالگر فلسطین می‌شد. بعد فتوای امام خمینی (ره) مبنی بر حرام بودن مرواده تجاری با اسرائیل مردم این شهر فعالیت یهودیان این شهر را محدود کردند. 

این وضعیت ضد صهیونیستی در اغلب شهر‌های ایران نظیر قزوین، گلپلیگان، جهرم و ... دیده می‌شد و علیرغم حمایت رژیم پهلوی از اسرائیل مردم تحت رهبری امام خمینی (ره) و روحانیون مردم در صف اول مبارزه با اسرائیل قرار داشتند که گزارش‌های مختلفی از سوی ساواک ارائه شده است. با صدور قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل در ۸ آذر ۱۳۲۶ در باره تقسیم اراضی فلسطین اقشار مردم به رهبری برخی از علما با این قطعنامه مخالفت کردند. 

استادان و علمای دانشگاه الازهر قاهره در نامه‌ای به آیت الله کاشانی که از مخالفان شناسایی اسرائیل بود، از وی خواستند تا دولت ایران را نسبت به پس گیری شناسایی دولت اسرائیل متقاعد کند. دولت مصدق نیز تحت فشار افکار عمومی در ۱۵ تیر ۱۳۳۰ شناسایی دوفاکتوی اسرائیل را پس گرفت و کنسولگری ایران را در اسرائیل منحل کرد.

نمایندگان مجلس شورای ملی و سیاست سترون حمایت 

نمایندگان دوره پانزدهم مجلس شورای ملی در ابتدا به تأسی از خواست مردم، در برابر این اقدام سازمان ملل موضع گرفتند. آنها معتقد بودند «به‌رسمیت‌شناختن اسرائیل همچون ضربه‌ای است که دولت‌های آمریکا و شوروی بر قلب عالم اسلامی زده‌اند. اسرائیل قصد غصب دارد و می‌خواهد تمام سرزمین فلسطین را غصب کند؛ و باید برای حمایت از مردم فلسطین یک روز حقوق خود را به نفع ملت فلسطین اختصاص دهیم. چون مقام مقدس مجلس شورای ملی مرکز رسمی ملت ایران است لازم است این اظهار تنفر نسبت غصب سرزمین فلسطین و همدردی ملت ایران را به نام عموم ملت ایران، خاصه مقام روحانیت، اعلام کنند.

جدا از دلایل مذهبی، اوضاع اجتماعی، اقتصادی و ملی که در فلسطین می‌گذرد، به تبع واکنش ایران را در این ارتباط برمی‌انگیزد. هجوم شمار زیادی یهودی به این منطقه خطر بزرگی برای خاورمیانه به دنبال دارد؛ از این رو اگر کشور اسرائیل به طور رسمی شکل گیرد مانند هر دولت استعماری درصدد گسترش برخواهد آمد و در آن روز است که تمام ملل مشرق زمین در خطر می‌افتند؛ بنابراین واکنش ما نسبت به مسئله فلسطین تنها به دلایل مذهبی نیست. وزیر امورخارجه باید سیاست خارجی ایران در خاورمیانه و مسئله فلسطین را تشریح کند، زیرا وجود جنگ و آتش‌افروزی در همسایگی ایران باعث می‌شود کشور ایران نیز در آن مداخله کند.» 

پس از اظهارات نمایندگان درباره مسئله فلسطین، «موسی نوری اسفندیاری» وزیر امورخارجه وقت با حضور در مجلس گفت: نمایندگان ما در سازمان ملل متحد برای حل این موضوع از هیچ‌گونه کوششی فروگذار نبوده‌اند. در کمیسیون رسیدگی به این موضوع، با وجود اینکه رأی اکثریت مبنی بر تقسیم فلسطین بود، اما عبدالله انتظام، نماینده ایران، با آن مخالفت کرد.»

در واقع سیاست دولت ایران در قبال اسرائیل، از زمان تأسیس تا زمانی که ایران آن را به صورت غیر رسمی به رسمیت شناخت، نامشخص بود که در واقع این مقطع زمانی را نوعی «ابهام محاسبه شده» بود. این ابهام دو دلیل عمده داشت؛ حمایت مردم و روحانیان از فلسطین و سیاست بی‌طرفی اسرائیل در قبال آمریکا و شوروی. در چنین شرایطی اسرائیل برای شاه که به دنبال حمایت از آمریکا بود، گزینه مناسبی محسوب نمی‌شد. 

منابع:

نیم نگاهی به فرازوفرود‌های روابط شاه و اسرائیل/ توران منصوری
نقش نمایندگان مجلس شورای ملی در تسهیل روابط رژیم پهلوی و اسرائیل/ توران منصوری
سیاست یک بام و دو هوا اسنادی از روابط پشت پرده رژیم پهلوی و رژیم صهیونیستی/ پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی
مبارزات ضدصهیونیستی مردم استان‌های ایران در دوران پهلوی/ امین میرزاده
استخدام افراد موساد در ساواک/ پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
سندی سری از همکاری ساواک و موساد علیه فلسطین /
پهلوی؛ حافظ منافع اسرائیل بازجستی برای روابط رژیم پهلوی و رژیم صهیونیستی/ 

انتهای پیام/ 161

نظر شما
پربیننده ها