به گزارش خبرنگار بینالملل دفاع پرس، بیست سال از تجاوز وحشیانه صهیونیستها به روستای«قانا» در جنوب لبنان میگذرد، تجاوزی که نسلکشی و کشتار وحشیانه متجاوزان علیه ساکنان روستای قانا و ذبح این بیگناهان را در پی داشت و خنده شیرین کودکان این روستا را به ناله و شیون تبدیل کرد.
صهیونیستها این حمله را «خوشههای خشم» نامیدند؛ این عملیات به عنوان «آخرین تلاش گسترده رژیم صهیونیستی» برای سرکوب جنبش مقاومت حزبالله تا قبل از خروج از لبنان در سال 2000 به شمار میرود این عملیات هیجدهم آوریل سال 1996 رخ داد و 16 روز به طول انجامید.
روستای قانا در جنوب لبنان در سال 1996 و در جریان جنگ لبنان مقر نیروهای سازمان ملل بود. با حمله جنگندههای صهیونیستی به جنوب لبنان، بسیاری از زنان و کودکان برای در امان ماندن از این حملات به مقر نیروهای سازمان ملل در این روستا پناه بردند. اما نیروهای رژیم صهیونیستی با زیرپا گذاشتن تمام مقررات و حقوق بینالمللی و انسانی، این منطقه و ساختمان مورد نظر را زیر آتش سنگین توپخانه ویران کردند. در جریان این حمله 106 نفر که 33 نفر از آنها کودکان زیر 10 سال بودند، به شهادت رسیدند.
اولین فاجعه در قانا
این آخرین جنایت رژیم اشغالگر قدس علیه ساکنان روستای قانا نبود؛ چراکه در سال 2006 بعد از ده سال فاجعه 18 آوریل جنگندههای صهیونیستی مجددا خانههای ساکنان این روستا را هدف قرار دادند و دهها نفر از آنها را قتلعام کردند که بیشتر قربانیان از کودکان بود.
جنایت صهیونیستها دوباره تکرار شد، زنان و کودکان به شهادت رسیدند؛ ولی متاسفانه سازمان بینالملل و جوامع عربی و اسلامی همچنان در قبال جنایت صهیونیستها سکوت محض اختیار کردند.
دومین فاجعه در قانا
جنایت صهیونیستها قابل شمارش نیست؛ لذا دوربینها قادر به ثبت همه این جنایتها نیستند ولی بخشی از این جنایتها را به صورت اتفاقی گاها ثبت میکنند تا این فجایع در اذهان ما ماندگار شود.
تنها چند روز قبل از فاجعه قانا، دشمن صهیونیستی مرتکب جنایت دیگری در 13 آوریل 1996 به نام «فاجعه آمبولانس منصوری» شده بود؛ طبق قوانین و عرف بینالمللی ماشین آمبولانس از هدف قرار گرفتن توسط طرفین درگیری مصون است، اما سیزده آوریل 1996 آمبولانسی که مجروحی را به بیمارستان منتقل میکرد، هدف حمله دشمن صهیونیستی قرار گرفت و آنرا به جعبه سیاهی تبدیل کرد که دود از آن بالا میرفت و از شیشه آن سر کودکی آویزان بود که آرام آرام چشمانش را میبست و تسلیم مرگ میشد، دیده میشد.
فاجعه منصوری
رژیم صهیونیستی به قتل عام شهروندان لبنانی و فلسطینی عادت کرده است، چراکه قوانین بینالمللی و سازمانملل و جوامع عربی و اسلامی قادر یا تمایل به مقابله با این جنایتها ندارند.
علاو بر این افرادی جاهطلب در عربستان نیز که یکسال پیش با همراهی رژیم صهیونیستی کودککش، یمن را به خاک و خون کشیدند. رژیم وهابی که بویی از مسلمانی نبرده و برای رسیدن به اهداف خود در منطقه، اقدام به هر کاری میکند و بی کفایتی سازمان ملل متحد و همراهیاش با این رژیمهای کودککش موجب گستاخی هرچه بیشتر آنها شده است.
فاجعه یمن
فاجعه تمام شدنی نیست! امروزه جنایت تکفیریها و وهابیها در منطقه از جنایت صهیونیستها در آن زمان کمتر نیست؛ چراکه هر همه آنها از یک مکتب و مسلک هستند و بدون اینکه از طرف سازمانی یا نهادی بینالمللی محکوم شوند جنایتهای خود را روز به روز افزایش میدهند.
