به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، گلزارهای شهدا مدال افتخار هر شهر و دیار هستند همچون نگین انگشتری که سیمای شهر را درخشان میکنند. قبور کوچک و بزرگی که با ذوق مادران شهدا تزیین شده است و پنجشنبههای هر هفته مملو از آدمهایی میشود که برای دیداری تازه راهی این امامزادگان عشق میشوند. چه تعبیر زیبایی است، تعبیر امام راحل که شهدا را امامزادگان عشق نامیدند تا هرجا دستی به سویشان دراز میشود، بی جواب نماند.
شهدا قریب به 30 سال پیش از جنگی که مدرسهی آزمون الهی بود سربلند بیرون آمدند و بدنهای مطهرشان همچون بذر گلی از حقیقت در جای جای خاک سرزمین کاشته شد. بذری که امروز حاصلش با شهیدانی از نسل دهههای شصت و هفتاد در جنگی به دور از مرزهای کشور نمایان شده است.
در بین شهدا کسانی هستند که به لحاظ مرزهای جغرافیایی چیده شده وطنشان اینجا نیست. بار سفر به سوریه بستند تا مدافع حرم خاندان اهل بیت باشند.
در طول چند سال جنگ در سوریه و حضور افغانستانیها و پاکستانیها در راه دفاع از حرم اهل بیت پیکرهای بسیاری از شهدای مدافع حرم در ایران به خاک سپرده شده است. برخی بدون تشریفات و برخی با استقبال بی نظیر مردمی، آنچه مهم است قدرشناسی همیشه مردم ایران از شهدایی است که فارغ از تفرقه انگیزیهای دشمنان پاسدار خون شهدا از هر قوم و ملیتی بودهاند. حالا خاک سرزمین مقدس ایران با سرشت شهدای ناب جبهه اسلام یگانه شده است. گلزارهای شهدا بسیاری از شهرهای ایران اکنون میزبان پیکرهای شهدای نهضت جهانی اسلام است.
پیکرهای شهدای غیر ایرانی مدافع حرم در تهران که اکثرا افغانستانی هستند در گلزار شهدای بهشت زهرا(س) و در قطعه 50 مدفون هستند. امامزادهها و گلزارهای شهدای شهرستانهای استان نیز در دماوند، پاکدشت و اسلامشهر و دیگر شهرستانها نیز میزبان پیکرهای شهدا هستند.
بهشت رضای مشهد نیز پیکرهای بسیاری از فرماندهان و مدافعان حرم افغانستانی از جمله شهید رضا بخشی(ابوفاتح) و علیرضا توسلی (ابوحامد) را در خود جای داده است.
گلزار شهدای قم نیز قطعه 31 را به شهدای مدافع حرم اختصاص داده است. شهدایی از کشورهای افغانستان و پاکستان که در قالب لشکر فاطمیون و تیپ زینبیون در سوریه حضور یافته بودند.
دیگر شهرهای کشور نظیر کرمان، اصفهان، سمنان و غیره نیز در کنار شهدای مدافع حرم خود پذیرای شهدای غیر ایرانی است.
انتهای پیام/
