چرا تکفیری‌ها در سوریه یکدیگر را می‌درند؟

حادثه عجیبی که همین روزها اتفاق افتاده است این که تقریبا همه گروه‌های مخالف دولت سوریه به جای جنگ با نظام سوریه علیه گروه تروریستی موسوم به دولت اسلامی شام و عراق موسوم به "داعش" دست به سلاح و وارد جنگ تمام عیار شده‌اند. براستی علت این امر چیست؟
کد خبر: ۹۲۱۶
تاریخ انتشار: ۱۸ دی ۱۳۹۲ - ۱۳:۲۱ - 08January 2014

چرا تکفیری‌ها در سوریه یکدیگر را می‌درند؟

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس به نقل از باشگاه خبرنگاران، در شرایطی که در روزهای اخیر شاهد این موضوع در تحولات سوریه هستیم که تمرکز تعداد زیادی از گروه های شورشی بر مبارزه علیه گروه شورشی موسوم به دولت اسلامی عراق و شام قرار گرفته است، "سید محمد مسعودی علوی" طی یاداشتی یه تحلیل چرایی این موضوع پرداخته است.

امروز تحولات بسیار عجیبی در سوریه رخ میدهد. سوریه اکنون به معنای واقعی به سرزمین عجایب تبدیل شده است زیرا بسیاری از تحولات جاری در آن غیر منتظره و عجیب است. حادثه عجیبی که همین روزها اتفاق افتاده است این که تقریبا همه گروههای مخالف دولت سوریه به جای جنگ با نظام سوریه علیه گروه تروریستی موسوم به دولت اسلامی شام و عراق موسوم به «داعش» دست به سلاح و وارد جنگ تمام عیار شدهاند. براستی علت این امر چیست؟

از بیست و ششم ژانویه یک سری تحرکات اعتراض آمیز در سطحی بسیار محدود در برخی از مناطق مرزی سوریه رخ داد و به علت دخالتهای خارجی این اعتراضات گسترده و گستردهتر شد. طبعا هر دولتی مخالفانی و معارضانی دارد که این امر برآمده از وجود دموکراسی است. برخی تلاشی زیادی کردند که تحولات سوریه را ادامه بهار عربی(بیداری اسلامی) توصیف کنند ولی حقیقت این است که جنس اعتراضات در سوریه با سایر کشورها مانند تونس، لیبی و مصر کاملا متفاوت بود و است.

در سوریه در مناطق حاشیهای و مرزی اعتراضاتی رخ داد و در مواقعی که تظاهرات ضد دولتی برگزار میشد، شمار تظاهرکنندگان به بیش از شش الی هفت هزار نفر نمیرسید. مردم در تونس، مصر و لیبی در میدان های اصلی شهر به رغم شدید ترین و خونبارترین سرکوب ها در میدان های اصلی مانند میدان التحریر و ... تجمع کردند ، مقابل توپ و تانک دیکتاتورها ایستادند تا در نهایت به پیروزی رسیدند. حال آیا شرایط در سوریه نیز بدین منوال است. مگر می شود ملتی حاکمش را نخواهد و دست به اعتراض مسلحانه بزند و آن حاکم بتواند باز هم به حکومتش ادامه دهد. این جزو محالات است. بنابراین تنش و بحران سوریه یک بحران وارداتی و تحمیلی از سوی برخی از کشورهای منطقه و فرا منطقه و در راس آن ها عربستان بود.

آن چه امروز مشخص است و همه میدانند این است که از روز آغاز بحران داخلی در سوریه تاکنون گروه های تروریستی مسلحی ظهور کرده اند، برخی از آنان مطرح و برخی دیگر افول کرده اند ولی آن چه مشخص است سران آل سعود از همه گروه های مسلح مخالف دولت سوریه حمایت میکنند. عربستان سعودی با نظارت آمریکا در پشت پرده حامی اصلی همه گروه های مسلح در سوریه است. آمریکا در واقع خود "ام الارهاب" (مادر و کانون حامی) تروریسم در جهان است و با سوء استفاده از همین گروهها تاکنون بسیاری از اهداف خود را در منطقه تحت مدیریت اجرایی عربستان محقق کرده است. عربستان مجری توطئه های و طرح های شوم آمریکا علیه ملتهای مسلمان در منطقه است. همه گروههای تروریست مسلح در سوریه به طور مستقیم یا غیر مستقیم زیر نظر عربستان فعالیت می کنند و از دلارهای نفتی آل سعود حظ میبرند.

عربستان کاری ندارد چه گروهی با چه عقایدی با نظام بشار اسد می جنگد بلکه چیزی که برایش مهم است سرنگونی این نظام و وارد کردن ضربه کاری به محور مقاومت است. این که عربستان میلیاردها دلار تاکنون برای فروپاشی و سرنگونی دولت سوریه هزینه کرده است نشان دهنده کینه شتری است که از خاندان اسد و مردم این کشور دارد. آل سعود چیزی به نام شفقت و دلسوزی نمی شناسد زیرا حرفه آن خشونت و اقدامات تروریستی است. تقریبا نزدیک به یک سالی از تحولات سوریه نگذشته بود که زمزمه بروز اختلاف میان گروه های تروریستی و تکفیری در سوریه به گوش رسید.

در ابتدا همه جا صحبت از پدیده جدیدی به نام "جبهه النصره" بود. عناصر این گروه کار را به جایی رساندند که در اقدام ظاهری و بی سابقه ، آمریکا نام آنان را در فهرست گروه های تروریستی قرار داد. گروه النصره در جنگ علیه نظام سوریه به صغیر و کبیر ، زن و کودک رحم نداشت. هر کسی را که پیش روی خود می دید از دم تیغ می گذراند. زشت ترین جنایات را مرتکب شد. عناصر جبهه النصره بعد از کشتن یک سرباز ارتش سوریه ، قلبش را خارج کردند و خام خام خوردند. در جایی دیگر یک کودک سه ساله را تنها به جرم علوی بودن اعدام کردند. گردن نظامی دیگری را بریدند و با خون آن وضو گرفتند. بعد از مدتی این جنبش نیز به طور موقت به محاق رفت و کمتر از ان سخنی شنیده شد.

در سوریه گروه های مخالف متعددی وجود دارد که برخی از آنان داخلی و برخی دیگر وارداتی هستند. از جمله گروه های مخالف  داخلی جنبش اخوان المسلمین ، کمیته هماهنگی مخالفان داخلی ، ارتش آزاد ، گروه های کرد و غیره هستند و از جمله گروه های مخالف خارجی شورای ملی مخالفان سوری ( مخالفان در تبعید ) ، گردان های الحق، احرارالشام ، نصرة اهل الشام، الفاروق، خالدبن الولید، عبیدة بن الجراح، عمر و بن العاص، شموخ الاسلام، جیش الامه، المنارة البیضاء، شورای دولت اسلامی، القاعده، ارتش ، انصار المجاهدین ، جبهه النصره ، صقور الشام ، جیش المجاهدین ، دولت اسلامی عراق و شام موسوم به داعش ، جبهه انقلابیون سوریه ، توحید  و ... است. تنوع و تکثر گروه های مخالف در سوریه تا حدی است که چندی وقت ۷۰ گروه مسلح در سوریه با اعلام جدایی از ائتلاف ملی مخالفان، تاکید کردند که دیگر این ائتلاف را به رسمیت نمیشناسند. در بیانیه رهبران این گروههای مسلح تروریستی آمده است: ائتلاف ملی مخالفان سوریه نتوانست نماینده مخالفان سوری باشد و در جهت براندازی نظام بشار اسد تلاش کند.

حادثه عجیبی که همین روزها اتفاق افتاده است این که تقریبا همه گروه های مخالف دولت سوریه به جای جنگ با نظام سوریه علیه گروه تروریستی موسوم به دولت اسلامی شام و عراق موسوم به « داعش » دست به سلاح و وارد جنگ تمام عیار شده اند. این دو گروه مخالف دولت سوریه به شدت در مناطق مختلفی با یکدیگر درگیر شده اند و اختلافات میان آن تشدید شده است. امروز همه تحت لوای گروه جدیدی تحت عنوان جبهه اسلامی که از حمایت غرب به خصوص آمریکا نیز برخو.ردار شده است با داعش می جنگند. راستی علت این امر چیست؟ مگر همین عناصر وابسته به جبهه اسلامی به تازگی به چندین مقر ارتش آزاد سوریه در مناطق مرزی با ترکیه یورش نبردند و شماری از فرماندهان ارتش آزاد را نکشتند. انبار ذخایر مهمات و تسلیحات سنگین و نیمه سنگین آنان را به تاراج نبردند. مگر سلیم ادریس رییس ستاد ارتش آزاد سوریه چندی قبل از محل استقرار خود در نزدیک مرکز ترکیه از ترس جانش به سوی قطر فرار نکرد.؟ پس چرا قطر ، آمریکا و عربستان هیچ واکنشی از خود نشان ندادند.؟ راستی علت این تحولات عمده عجیب جدید در میان گروههای مخالف سوریه چیست.؟

در پاسخ به این سوالات ذکر چندین موضوع برای تشریح موضوع و شفاف کردن مسئله ضروری است:
1- مقاومت جانانه دولت و مردم سوریه در  مقابل گروه های مختلف تروریستی در مناطق مختلف این کشور ، عناصر و سرکرده های وابسته به آنان را گیج و خسته کرده و به ستوه آورده است. جنگ در سوریه تقریبا حالت فرسایشی به خود گرفته است و مخالفان آن گونه که خیالپردازی می کردند نتوانستند به اهداف مد نظر خود و اربابان منطقه ای و فرا منطقه ای خود دست نیافتند. بنابراین تحت فشار شکست های پیاپی و سست شدن از ادامه درگیری به اختلافات داخلی دامن زدند و  یکدیگر را مقصر ناکامی ها می دانند و از مسیر اصلی که مبارزه با دولت بشار اسد بوده است خارج شده اند.

2- حامیان منطقه ای و غربی گروه های تروریستی در سوریه به خصوص عربستان و در راس آن بند بن سلطان به حمایت از گروه و فرقه خاصی  در این کشور پایبند نیستند بلکه از گروهی که نفوذ و قدرت بیشتر داشته باشد حمایت می کنند و آن را به عنوان نماینده خود تلقی می کنند تا جایی که کاخ سفید به تازگی برای گفتگو با جبهه اسلامی مخالف دولت سوریه اعلام آمادگی کرده است. از همین جا می توان درک کرد که بسیاری از گروه های مسلح فعال در سوریه فریب خورده اند و به نحوی دور زده شدند.

3- گروه های مخالف دولت سوریه که امروز علیه گروه داعش دست به سلاح برده اند مدعی هستند که این گروه مایه درد سر و زحمت است ودست به اقدامات تروریستی در مناطق مختلف می زند. سوال این جاست اگر مخالفان سوری به این امور پایبند هستند پس چرا در طول دو سال گذشته چنین تصمیمی اتخاذ نکردند و از سوی دیگر اگر با اقدامات تروریستی مخالفند پس چرا جبهه النصره را به عنوان بارزترین شاخص و نمونه یک گروهک تروریستی در درون خود جا داده اند. بنابراین به این نتیجه می رسیم که گروه های مخالف و در راس آن ها عربستان و آمریکا همزمان با نزدیک شدن زمان برگزاری کنفرانس ژنو 2  برای سر و سامان دادن به وضع نابسامان خود و مشروعیت دادن به جایگاه خود به یک تبلیغات روانی در جهت تحقق اهداف خود روی آورده اند. مخالفان سوری از ماههای اولی که سلاح علیه نظام سوریه به دست گرفتند حتی در مناطق سنی نشین و مرزی مشروعیت خود را از دست دادند و به دنبال کسب مشروعیت هستند ولی زهی خیال باطل. بر اساس تازه ترین نتایج نظرسنجی ها توسط معروفترین مراکز نظر سنجی در جهان اگر همین الان انتخاباتی در سوریه برگزار شود بدون تردید بشار اسد و دولت کنونی بیش از 75 درصد اراء را کسب میکند. مردم به کنه و عمق نیات و مقاصد شوم توطئه گران داخلی و خارجی پی بردند و به همین علت از گروه های مسلح قطع امید کرده اند.

4- در ماههای نخستین تنش و بحران در سوریه شرایط به گونهای بود که بعضا نیروهایی از ارتش سوریه به صف مخالفان به ویژه ارتش آزاد می پیوستند ولی امروز شرایط کاملا برعکس شده است و همین سربازان و نظامیان فراری بار دیگر به دامن نظام، ارتش و ملت سوریه باز میگردند. همین امر باعث شده است ارتش آزاد سوریه به تدریج جایگاه خود را به عنوان یک گروه معارض اصلی از دست بدهد و دیگر مورد توجه توطئه گران داخلی و خارجی نباشد.

5- آن چه مشخص است این که تشدید اختلاف و درگیریها میان گروههای مخالف بیش از هر کسی برای نظام سوریه مفید است. مردم سوریه نیز امروز به خوبی درک کرده اند گروه های تروریستی که خود به همدیگر رحم نمی کنند چگونه در آینده به مردم عادی رحم خواهند کرد به همین علت است که تظاهرات اعتراض آمیزی علیه تروریست ها در مناطق مختلف سوریه شنیده می شود که بعد از نزدیک به سه سال از آغاز بحران در نوع خود قابل توجه و مهم است.

6- بدون تردید منشا و سرچشمه همه گروههای تروریستی در سوریه القاعده تحت رهبری عربستان و آمریکاست. بنابراین دولت سوریه و محور مقاومت نباید فریب تحولات جدید در سوریه را بخورد و باید بداند که توطئهگران باز هم در پی سناریوی جدیدی در این کشور مظلوم هستند.
 

نظر شما
پربیننده ها