به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، 23 مرداد سال روز پایان عملیات غرورآفرین «نصر7» است که دشمن با وجود همه تلاشهایی که به کار بست تا دست برتر را در منطقه داشته باشد، نتوانست به هیچکدام از اهداف خود برسد.
مقدمات عملیات
در خرداد ماه سال ۱۳۶۶، همزمان با انجام عملیات نصر ۴ در محور ماووت، نیروی زمینی سپاه پاسداران، به قرارگاه قدس مأموریت داد تا عملیات نصر ۷ را در منطقه عمومی سردشت و بر روی ارتفاعات جنگلی بانیگدار، و چهارقلو با هدف مسدود کردن تنگه و رسیدن به رودخانه گلاس انجام دهد.
برای این منظور، لشکرهای ۲۷ حضرت رسول(ص) و ۷ ولی عصر(عج) در نظر گرفته شدند. اما بررسی منطقه از جنبه عملیاتی، روشن ساخت که این یگانها برای انجام عملیات کافی نیستند و به توان بیشتری نیاز است از اینرو، منطقه عملیاتی محدودتر شد و ارتفاعات فرفری و کلهقندی در جنوب ارتفاعات دوپازا برای انجام یک تک محدود انتخاب شدند تا زمینه برای عملیات بعدی فراهم شود.
پس از عملیات نصر ۵، لشکر ۲۷ محمد رسولالله(ص) سپاه پاسداران در خط پدافندی عملیات نصر ۵ مستقر شد تا به کمک تیپ ۱۸ الغدیر در منطقه پدافند کند. لشکر ۲۷ حضرت رسول(ص)، سپس عملیات بر روی ارتفاع دوپازا را به قرارگاه قدس پیشنهاد کرد، که با آن موافقت شد و بدینترتیب، عملیات نصر ۷ در دستور کار قرار گرفت.
این عملیات با رمز ‹‹یا فاطمه الزهرا(س)›› در چهاردهم مرداد 1366 در منطقه عمومی استان سلیمانیه کردستان عراق با هدف انسداد معبر ضد انقلاب در غرب کشور و تصرف ارتفاع مهم دوپازا انجام شد.
عملیات نصر7 شامل منطقه ای به وسعت 30 کیلومتر مربع میشد. تهاجم وسیع نیروهای خودی سبب گردید که علیرغم هوشیاری نسبی دشمن کلیه اهداف عملیات در مرحله نخست به دست آید.
مرحله دوم آن نیز پس از اجرای آتش توپخانه روی مواضع دشمن از دو محور آغاز شد. نیروهای ایرانی پس از سه ساعت درگیری اولین قله از بلندیهای ‹‹بلفت»را به تصرف درآورده و جاده آسفالت سردشت- قلعه دیزه و پاسگاه مرزی بلفت را در دست خود گرفتند.
