به گزارش دفاع پرس از یزد، نویسنده کتاب «خط شکن کویر» گفت: در تاریخ شانزدهم اسفند 1342 در محله چهار یزد متولد شدم و دارای دو خواهر و پنج برادر هستم که از نظر سنی فرزند ششم خانواده می باشم.
محمد مهدی فرهنگ دوست با بیان اینکه از اسفند سال 60 به عضویت در سپاه پاسدارن در آمده است، افزود: اولین اعزامم، شانزده خرداد 1360 به کردستان بود که 17 سال داشتم.
وی گفت: در دوران هشت سال دفاع مقدس در عملیات های زیادی از جمله عملیات بیتالمقدس و رمضان، محرم، مسئولیت سنگین عملیات والفجر مقدماتی، حضور در خط طلائیه، پرواز ملکوتیان، تصرف پاسگاه الیچ، وداع یاران، عملیات شیرین، جنگ با طبیعت، یکان احتیاط، خط پدافندی شاخ شمیران، بازگشت به جنوب، احیای تیپ الغدیر، مست پیروزی و غیره حضور داشتم که در اکثر آنها از ناحیه دست، پا، کمر، بازو و زانو مجروح شدم و تا آخرین عملیات که به عملیات سرنوشت معروف شده بود حضور داشتم و تا سال 69 در اهواز بودم.
رئیس سابق بنیاد شهید استان یزد اذعان کرد: اولین مسئولیتم در جبهه به عنوان تک تیرانداز بود وی طی دوران جنگ مسئولیت های اعم از آرپیچی زن، توپ چی، جانشین گردان و فرمانده گردان را داشتم و از عملیات کربلای 4 به بعد مسئول عملیات تیپ تا آخر جنگ بودم.
وی با بیان اینکه بعد از دوران جنگ، روایت گری دفاع مقدس می کرده است، گفت: در صدد بودم کتابی در رابطه با جنگ تحمیلی و خاطراتم را بنویسم که با همکاری اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس استان یزد وبنیاد شهید شروع به انجام این کار کردم.
سردار فرهنگ دوست در ادامه افزود: کتاب «خط شکن کویر» شامل مجموعهای از خاطرات شفاهی من است که حاصل چهل و سه جلسه مصاحبه و قریب چهل و دو ساعت خاطره از دوران دفاع مقدس میباشد.
وی به انگیزه ای که باعث شد به نگارش خاطرات جبهه و مسائل کمتردیده شده بپردازد اشاره کرد و گفت: یکی از مهم ترین عوامل این کار، قطعاً تلاش برای بیان دلاورمردیها و رشادت فرزندان این مرز و بوم در هشت سال دفاع مقدس بود. کسانی که به اسلام، کلام رهبر، وطن و همنوعانشان وفادار بودند و عِرق ملی داشتند، در واقع با غیرت بودند و از مال و جانشان به خاطر من و شما گذشتند؛ حالا وظیفه ماست که آن رشادتها را بیان کنیم.
مسئول حفظ آثار سپاه الغدیر یزد با بیان اینکه فصل اول این کتاب از خاطرات دوران کودکی و نوجوانی شروع می شود و تا خاطرات آخرین روزهای جنگ ادامه دارد، خاطر نشان کرد: این کتاب روایت گر وقایع تلخ و شیرین صادقانه ای است که در آن غلو و تحریف نشده و قطعا کسانی که در آن موقع در تیپ بودند، مرور این کتاب خاطراتشان را زنده می کند.
وی بیان کرد: وقتی خاطراتم را نگارش می کردم خاطره شهادت برادرم خیلی روی من تاثیر گذاشت و به آن دوران از وقتی که با حبیب الله در دوران کودکی همبازی بودیم تا دوران جنگ برگشت. وقتی جنازه برادرم را آوردند نشستم و صورتش را بوسیدم، زمانی که خواستم بلند شوم نتوانستم و لحظه ای که امام حسین بر بالای سر حضرت ابوالفضل آمدند برایم زنده شد. از آن روز به مصیبت ایشان علاقه زیادی پیدا کردم.
فرهنگ دوست در پایان گفت: هیچ وقت به خاط جنگ نادم و پشیمان نیستم و همچنان خود را بدهکار نظام، رهبری و مردم می دانم.
انتهای پیام/
