رزمندگان اسلام برای کسی که نیرو‌ها را به خط می‌برد و خود به سلامت بازمی گشت، اصطلاحا می‌گفتند اعزام نیرو باز کرده است؛ آن‌ها همچنین زمانی که عده‌ای از نیرو‌ها به دشمن می‌زدند و خلاف ضوابط کلاسیک می‌جنگیدند و جایی را می‌گرفتند، می‌گفتند با پررویی فلان محل را گرفتند.

اصطلاح اصالت وجودی زمانی در جبهه‌ها به‌کار می‌رفت که یک‌نفر اول غذا می‌خورد، بعد نماز می‌خواند؛ همچنین رزمندگان به قاشق‌های دم‌کوتاه غذاخوری که در جیب پیراهن خاکی جا می‌گرفت نیز می‌گفتند «اسلحه قنداق تا شو».

رزمندگان اسلام در جبهه‌ها وقتی حسابی حال کسی را می‌گرفتند، از اصطلاح «از زاغه مهمات دود بلند شدن» استفاده می‌کردند. آن‌ها همچنین به نیروهایی که در فاصله دو عملیات و در اوقات‌فراغت بی‌کار بودند نیز می‌گفتند «اصحاب کهف!».

ریختن شیشه‌خرده با آینه شکسته روی زمین برای انعکاس نور و گرای غلط به دشمن، یکی از ابداعات رزمندگان در دوران دفاع مقدس بود.

بیدار کردن نگهبان شب با استفاده از جریان الکتریکی باتری بی‌سیم، یکی از ابداعات رزمندگان در جبهه‌ها بود.

رزمندگان در جبهه‌ها به کسی که محتلم می‌شد، از روی مزاح می‌گفتند که آمریکایی‌شده یا آرام اسرائیل زده است.

اذان گفتن برخی بیسیم‌چی‌ها برای افزایش روحیه معنوی رزمندگان یکی از ابتکارات در جبهه‌ها بود.

رزمندگان در دوران دفاع مقدس، به امور مالی که از پرداخت حداقل‌های ماهانه رزمندگان عاجز بود، می‌گفتند: «امور خالی». آن‌ها همچنین به کسی که کار را برای رضای خدا انجام نمی‌داد نیز می‌گفتند: «اجرت با امور مالی».

رزمندگان به کسی که شب‌ها برای راز و نیاز با خدا برمی‌خاست و وقتی می‌خواست برای وضو گرفتن بیرون برود، دست و پای بچه‌ها را لگد می‌کرد، «آدم بیدار کن» می‌گفتند و همچنین به کسی که سبیلش را از ته اصلاح می‌کرد و ریشش را باقی می‌گذاشت نیز می‌گفتند «اصلاحِ هفته وحدتی» کرده است.

روشن کردن چراغ‌های کوچک در مسیر تردد ماشین‌آلات سنگین، یکی از ابداعات رزمندگان در دوران دفاع مقدس بود.