اصطلاح «آپاچی» در جبهه‌ها، کنایه از رزمنده شلوغ و کسی بود که پابرهنه در منطقه فوتبال بازی می‌کرد. همچنین رزمندگان به کسی که با وجود صدها ترکش در بدنش، همچنان در جبهه حضور داشت نیز به مزاح می‌گفتند «آدم آهنی».

مسلح کردن الاغ برای نابودی تجهیزات دشمن، یکی از ابداعات در دوران دفاع مقدس بود که در عملیات مرصاد به‌وقوع پیوست.

رزمندگان برای کسی که دچار به هم خوردن وضع عادی و عمومی مزاج و گوارش می‌شد، اصطلاح «آب و روغن قاتی کردن» را به‌کار می‌بردند و به توالت‌های تمیز در عقبه و پادگان‌ها نیز به‌مزاح می‌گفتند «اتاق مطالعه».

اتلاف ماشین جنگی عراق با استفاده از یک اقدام ساده، یکی از ابداعات رزمندگان در دوران دفاع مقدس بود.

رزمندگان به کسی که ازدواج می‌کرد، به کنایه می‌گفتند: «تو هم بالأخره آبله مرغان کرفتی؟». آن‌ها همچنین به امدادگران وقتی که در شب عملیات و موقع درماندگی به داد بچه‌ها می‌رسیدند، می‌گفتند: «امداد غیبی».

استفاده از کلاه‌آهنی برای فریب دشمن و سپس هدف دادن آن با آر.پی.جی، یکی از ابداعات رزمندگان در جبهه‌ها بود.

استقرارهای آدمک‌هایی در برجک‌های دیده‌بانی برای فریب دشمن بعثی، یکی از ابداعات رزمندگان در دوران دفاع مقدس بود.

ساخت آتش‌گیر یا همان شعله‌پوش برای دوشکا آن‌هم با استفاده از امکانات ساده، یکی از این ابداعات رزمندگان در جبهه بود.

رزمندگان برای کسی که بچه‌های هیئت گردان یا دسته به او می‌بالیدند و به وجودش افتخار می کردند، اصطلاح «آبروی هیئت» را به‌کار می‌بردند. همچنین به کسی که در جنگ، سابقه داشت و کهنه‌کار بود نیز می‌گفتند «اخلاص فتح‌المبینی» دارد.

تعمیر تایر تراکتور، آن هم با استفاده از چکمه، از ابداعات ساده و کار راه‌انداز یکی از رزمندگان در جبهه‌ها بود.